ZALİMİN ZULMÜ, MAZLUMUN AHI -7-

Allah Rasulü s.a.v.’in bir sefer esnasında yaptığı şu konuşma da:

“Zandan, sebepsiz ithamda bulunmaktan sakınınız. Çünkü zan sözlerin en yalanıdır. Birbirlerinizin ayıplarını görmeye ve duymaya çalışmayınız. Karşılıklı çekişmeyiniz. Birbirinize haset etmeyiniz. Buğz etmeyiniz, birbirinize sırt çevirmeyiniz. Allah kullarına nasıl emretmişse öyle kardeş olunuz. Müslüman müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu yardımsız bırakmaz, onu hor görmez. Takva, (kalbine işaret ederek) işte buradadır. Takva işte buradadır. Kişiye şer olarak müslüman kardeşini hor görmesi yeter. Her müslümanın diğer müslümana karşı ırzı ve malı haramdır. Muhakkak Allah sizin şeklinize ve bedenlerinize bakmaz. Bilakis kalplerinize ve amellerinize bakar.” (Buharî; Müslim)

Ebu Said Muhammed Hadimî rh.a., Zulüm ile ilgili ise şunları sıralar:

*Müslüman zulmü reddeder, zulme engel olur.

*Komşusunu gözetir, sahip çıkar, onu korur.

*İnsanları ayıplamaz, onları şüphe içinde bırakmaz.

*İnsaf sahibidir, her şeyi insaf terazisinde tartıp değerlendirir.

*Kişilerin haklarını yerine getirmekte acele eder.

“İnsan iyiliğin kölesidir” sözü gereğince iyiliğe meyleder. İyilik üzere olur.

*İnsanların mübah sınırlar çerçevesinde tercihlerinin farklı olabileceğini bilir ve buna göre davranır.

*İnsanlara eziyet etmez, zulmü terk eder, Kendine yapılan eziyete ise tahammül eder.”

Hz. Mevlâna k.s. Mesnevî’de şöyle bir hikâye anlatır:

Padişahın biri cuma günü camiye gidiyordu. Muhafızları caddeye üşüşen halka bir taraftan çekilin diye haykırıyor, diğer taraftan da tekmeyle, sopalarla padişaha yol açamaya çalışıyorlardı.

Bu esnada tesadüfen orada bulunan zavallı bir fakir de muhafızlardan sopa yemiş, kan revan içinde kalmıştı. Dayanamadı, padişahın arkasından şöyle bağırdı:

– Şu yaptığın zulme bak! Halkın önünde böyle yaparsan, Allah senin gizli zulümlerinden cümleyi korusun! Güya camiye gidiyor, hayır işlediğini sanıyorsun! Senin hayrın buysa, şerrin kim bilir nedir?