Yeni bir miladi yıla daha kapı araladık. Yeni yeni temenniler dillendi, ümitler kuruldu. Neler değişecek bakalım bu evirilen zamanda. Hangi türden kırılmalar yaşanacak. Nereye dümen kıran, makas değiştiren, yol ayrımı sapakları yaşanacak. Umutlarına kavuşan da olacak ulaşamayan da. Yılbaşından, doğum günlerinden ve çeşitli özel zamanlardan medet umuyor insanlar. Lakin her yılbaşında bu dilekler dilleniyor da pek dua yerine geçtiği de görülmüyor. Zira temenninin sonuca katkısı olduğuna şahit olmadık bunca zamanda. Neden acaba?
Çünkü hiçbir şey kendiliğinden gerçekleşmiyor şu hayatta. Ne o kırımızı kıyafetler ne de sakallı noel dedeler bir dokunuşla hayatları değiştirmeye yetmiyor. Dilek ve temennilerin yanı sıra yeni yıla yüklenen anlam,ilk günlerde psikolojik bir rahatlama sağlıyor gibi görünse de sonrası öyle olmuyor. Gerçekleşmedikçe, hayaller karşılanmadıkça beklentiler bu defa olumsuz bir tesir ortaya çıkıyor. İşte böyle böyle yıllar geçip gidiyor. Herkes yaşının sahipliği kadar yeni yıl yaşıyor. Yılbaşından daha anlamlı günleri de oluyor insanın. Özel dileklerin bir neticesi olarak da gerçekleşmiyor bu yaşananlar…
Evet, artık belli zamanlardan, mevsimlerden, yılbaşılarından bir şeyler beklemenin çok da anlamı olmadığını hayat bize defalarca öğretti. Şahsen öğrendiğim en mühim mesele yeni yıldan ne beklentim değildir. ‘Ben kendimden ne bekliyorum’ sorusunun cevabıdır. Kendimden beklediğimin karşılığını verebiliyor muyum yoksa hep aynı hataları tekrarlamayı sürdürüyor muyum? Şahsıma yönelik bir katkı, bir yenilik, insan olma amacıma karşılık gelen bir şey yapıp yapmadığımda bütün hadise.
Bir önceki yılın başında kendime verdiğim sözlerin ne kadarı gerçekleşmiş. Kendime ne kadar zaman ayırmışım. Gelişimim için şahsıma sağladığım katkıdan tutun da ne kadar yenilenebilmişim. Öğrendiğim ve yeni başlangıçlara kapı araladığım kaç hadise vardır. Yıla dair çözdüğüm düğümün sırrı bunda gizlidir bana göre. Buradan hareketle 2025 için de bir plan oluşturacağım. Bunları alt alta sıralayacağım, yılı bitirecek kadar bir ömrüm olursa nereden nereye sorularına yılın sonunda cevap arıyor olacağım. İşte yeni yılın gerçekliği bana göre böyle olmalıdır. Hayatın özünü yakalamak, doğanın içinde zaman doldururken bazı şeyler üretebilmek ve doğallığın ruhunu yakalamakla mümkün…
Amaç sorgulamasına dair insanın gerçekliği nedir, bilgilenmem bana şuur oluşturabilecek mi yeni yılda. Varlık nedenimin cevabını bulup o düşünceye yönelik bir yıl yaşamak daha anlamlı geliyor doğrusu. Ne para, ne şöhret, ne makam ne de başka bir şey bu yaşımda fazla ilgilendirmiyor. Umudum, kendimden beklentilerimi karşılayabilecek miyim? Duygularım, aklım ve ruhumla bir bütün oluşturarak,varlık sebebimin hakkını vermek için bir çabam olacak mı?
Hayatın manaya referansı, ölümün hayatla dansı, temiz niyetlerin en hası ve iyi insan olma çabası. Vicdanımın mayası, insanın hatırası ve haritası, kendini şuurla tanıması… Yeni yılımın bendeki tasası, bazen bir satır arası bazen de karşıma dikilen dev aynası… Yüzleşmelerin acıması, doğallığımın doğası, sessizliğimin avazı, haykırmalarımın tınısı, zenginliğin fukarası, fakirliğin ziyası, gönlümün sevdası… Kutlu rehberlerin manevi tası, korku ve ümit arası, kusurlarımın tövbesi, varlığımın gölgesi, yokluğumun gövdesi…
İşte yeni yılla birlikte başladı üç aylar. Manidar bir eşleşme ve kendimden beklediklerim, yeni yılın münazarası…
Yorumlar kapalı.