Milli Mücadele ile kazanılan zafer; öz kaynaklarımıza dayalı, Anadolu insanının gayretleriyle kazanılmış ve dünyaya örnek olmuş büyük bir zaferdir. Bu zafer, yalnızca kıt imkanlarla oluşturulan bir ordunun zaferi değildir. Aynı zamanda Anadolu insanının bağımsızlığı uğrunda ne kadar çok azimli olduğunun da bir ispatıdır.
Çeşitli gayelerle gönderilen yardımların hepsi toplandığında bile, Milli Mücadele’nin ihtiyaçlarının ancak çok küçük bir kısmının karşılanmış olması bunun bir kanıtı niteliğindedir.
Kazanılanılan zafer bilhassa hayatta kalma savaşı veren Türk Millleti’nin zaferidir. Bununla birlikte Türk ve İslam dünyası tarafından gönderilen karşılıksız yardımların kıt olmasına rağmen,neredeyse
tüm doğu toplumlarının mücadele verdiği zor bir dönemde gönderilen bu yardımların değeri milletimiz açısından çok önemlidir.
İngiliz egemenliğinde olmalarına rağmen, Hint Müslümanları bir şekilde Halifeye bağımlılıklarını sürdürmekteydiler. Hatta I. Dünya Savaşı’nda İngilizler, Osmanlı Devleti ile savaşmak üzere topladığı Müslüman Hintliler arasında isyan çıkmış ve bu isyan kanlı bir şekilde dahi bastırılmıştı. I. Dünya
Savaşı’ndan sonra Anadolu’nun yer yer işgal edilmeye başlamasını müteakiben Hint Müslümanları arasında yer yer tepkilere yol açmış ve tepkilerden sonra yardım kampanyaları düzenlenmeye
başlamıştır.
Kıbrıslı Türkler ise savaş sonrası kendi durumları da kötü olmalarına rağmen, kendi aralarında topladıkları ve kermes, tiyatro, bağış gibi faaliyetler sonucunda adeta dişinden tırnağından artırdıkları az ama öz paraları Ankara’ya yollayarak Milli Mücadele’nin yanında olmuşlardır. Nitekim
Mağusalı Türk kadınlar Haziran 1922 başında, Ramazan Bayramı’nın 1. ve 2. günü düzenledikleri kermes sonucunda elde ettikleri 50 sterlin geliri Anadolu’ya göndermeleri de bunun en güzel örneği
niteliğindedir.
1921 yılında Afganistan ile imzanlanan anlaşmayla, Milli Mücadele’ye maddi yardım sağlanamasada mutabakata varılan maddeler kağıt üstünde bile kalsa Ankara Hükümeti’nin ilk uluslararası siyasal bağlantısı olmuştur. Antlaşmanın 4. maddesi olan iki taraftan birinin saldırıya uğradığında, diğerine elindeki olanaklarla yardım etmesi, aradaki uzaklık ve
imkansızlıklardan dolayı gerçekleştirilememiş olmasına rağmen, antlaşmanın 8. maddesi Türkiye’nin Afganistan’a kültürel alanda yardım etmesini içermektedir. Nitekim genç Cumhuriyet kendi durumuna bakmaksızın Afganistan’a öğretmenler göndermiştir. Afganistan ile yapılan antlaşma ancak Ankara Hükümeti’nin yürüttüğü haklı mücadelenin, uluslararası camiada karşılık ve destek bulması açısından çok önemlidir.
Azerbaycan Türkleri, yaklaşık 2 sene bağımsız yaşadıkları Azerbaycan Cumhuriyeti döneminde 29 Mart 1920 tarihinde bizlere büyük miktarda maddi yardımlar göndermişlerdir. Bununla birlikte 2 Ekim 1920 tarihinde 19.000 Osmanlı altını ve 8 parça petrol poliçesi imza karşılığı Hariciye Vekili Ahmet Muhtar Bey’e teslim edildiği yazışmalarda bulunmaktadır. Ayrıca 1920 yılının sonlarında Erzurumlu çocukların eğitimi için 500 adet yüzlük Osmanlı Altını Azerbaycan Hükümeti tarafından Kazım Karabekir Paşa’ya gönderilmiştir.
Teoman Hakan Evlioğlu
Yorumlar kapalı.