Yolda olmak
kolaycılıktan kaçmayı, az konuşup çok iş yapmayı, ruhsatlara değil azimete
sarılmayı gerektirir. Yol, yürümeyi; yürümek ise dengeyi gerektirir.
Dengeyi sağlayamamışsanız ayakta duramaz, yıkılır, sağa sola savrulursunuz.
Denge, ifrat veya tefrite düşmeden itidal üzere olmakla sağlanır. Yahut iki
karşıt halden ne birine ne ötekine tam tabi olmadan arada, ortada bir çizgi tutturabilmektir.
Mesela yol alamamaktan, bazı halleri kaybetmekten, geçmişte işlenmiş
günahlardan, ufak tefek kusurlardan dolayı ümitsizliğe düşmek yanlıştır.
Denge için korku ile ümit arasında olmak şarttır.
Yürümek bir
eylemdir, bir amel halidir. Lafla olmaz. Örnek almayacaksak, geçmişte yaşamış
yol erlerinin menkıbelerini anlatmak kimseye fayda vermez. Yolda olmak, nihayet
bir kafileye katılıp yoldaş olmaktır. Yoldaşlık hukukuna riayet gerektirir.
Yoldaşlık hukukunun evveli ise hizmet ve sohbettir. Kişi tevazu ile kendini yol
arkadaşlarının en kusurlusu görmeli, kibirden, başkalarının hatalarını
gözetmekten sakınmalıdır. Muhabbet ve kardeşliğin icabı olarak bir yoldaşını
ikaz edecekse, bunu muhatabını incitmeden, küçük düşürmeden, tenhada yapmalıdır.
Çok konuşmamalı, tartışmamalı, öfkeyi yenmeli, şan şöhret kazanma, baş olma
sevdasına kapılmamalı, görülecek bir hizmet varsa başkalarını beklemeden
kendisi bir ucundan işe koyulmalıdır. Hizmette muhabbet sırrı vardır. Lakin
iltifat beklemek, fark edilmek için yapılan hizmetten muhabbet doğmaz.
Gelene git
denmeyeceği için kafilede gül de olacaktır, diken de. Cemâl ve Celâl
tecellileri her zaman bir aradadır. Öyleyse dikenden şikayet etmek de, güller
arasında rehavete kapılıp keyif çatmak da yanlıştır. Öte yandan içinde
bulunulan cemaatin bir zikir, sohbet ve hizmet halkası olması hasebiyle
mahremiyeti vardır. Fakat bu mahremiyet, dışarıda kalan diğer insanlarla
ünsiyete mani olmamalıdır. Yol hallerini uluorta konuşmamakla birlikte, halkın
arasına karışmalı, gizli saklı bir iş yapıyormuş gibi onları tecessüse ve su-i
zanna sevk eden tavırlardan kaçınmalıdır.
Yola dair söz
bitmez. Anlatmakla tükenmeyecek güzellikleri yola gelip yolda olmaya gayret
ederek yaşamak lazım. Her şeyin maddileştiği, insanın beşer derekesine mahkûm
edildiği bu çağda bizi fıtratımıza, âdemiyetimize, kemâle götürecek yollara ve
yol bilen Allah dostlarına her zamankinden daha çok ihtiyacımız var.
Yorumlar kapalı.