Kalplerimizi asla bir hapishaneye döndürmeyelim, hapishaneye
dönmesine izin vermeyelim. Unutmayalım ki aksi halde başka bir kalpte de bize
bir hücre bulunabilir. Affetmek nefsin terbiyesi için güçlü, etkili bir yoldur,
hatta verimli bir eğitim yoludur. Karşılaşılan her zorlukla baş edebilmenin
yolu onu kabul etmek, tebessümle bakabilmektir.
Kin; tüm duyu organlarımızı hasta eden, hata üstüne hata
yaptıran, insanı düşmanlık hissine kilitleyen, doğru ve isabetli düşünme ve
karar verme melekemizi felç eden, dumura uğratan ruhî bir zaaflık aslında. Kin;
kene gibi ruhun kanını emen bir asalak; emek sarf etmeden ha bire ruhun
hastalanması için vesvese yoluyla ruhu sömüren kötü bir haslet. Her ruhî zaaf
gibi kin de insanı küçültür. Küçük insanlardan da büyük başarılar beklenmez.
Affetmek güzel bir haslettir. Affetmek; meseleyi görmemezlikten
gelmek değil, aksine “evet kırıldım, gücendim” deyip kin bağlamamak, içimize
atmamak, hemen akabinde affettiğinizi net bir şekilde söyleyebilmektir. Aksi
halde kalbimize gömdüğümüz küçücük kırgınlık tohumları gün gelir kalbimizde
filizleniverir ve elimizde olmadan kırıldığımıza, darıldığımıza kin bağlamaya
başlayabiliriz. Bir de bakmışız bu küçücük tohumların filizleri karşımıza
kökleşmiş koca bir ağaç olarak çıkabilir ki bu koca ağacı kökünden devirmek de
her baba yiğidin harcı değildir doğal olarak.
Bozulan bir makineyi tekrar çalıştırmanın yolu onu bir kenara
atmak değil tamir ederek çalışır vaziyette tutmaktır. Bunun için de arızanın
varlığını kabul etmek gerekir. Kin ve onun kışkırtmasıyla oluşan intikam hissi
sadece yöneldiği kişiyi değil, önce kendimizi, sonra da etrafımızı yakıp yıkar.
Bu öyle bir yaylım ateşidir ki bundan masum, mazlum insanlar da isabet alır.
Affetmekten kaçınmak belki affetmediğiniz kişiye hiçbir zarar
vermeyebilir ama size daima zarar verecek, ruhunuzu hasta edecek, yararlı işler
yapmanıza engel olacaktır. Affedemiyorsanız şöyle bir düşünün isterseniz: Hiç
affedilmesi gereken bir yönünüz, bir sözünüz, bir hareketiniz olmadı mı? Sütten
çıkmış ak kaşık mısınız? Siz hâşâ beşer değil misiniz, hiç şaşmaz mısınız?
Geriye dönüp hayatınıza bir bakın, kendinizi muhasebeye çekin; sizin de
affedildiğiniz ne çok şeylerin olduğunu göreceksiniz. Kinimiz dinimiz olmasın
olur mu? Hoşça kalın.
Yorumlar kapalı.