kaş yaparken göz çıkarmak – 5 -
Bizim işaret etmek istediğimiz, modernizmin akıntısına kapılarak, söz ile değil ama sürüklendiğimiz tutumlar ile, başarının, diplomanın ve bunlarla ulaşılacak bir dünyevî hedefin abartılması sonucu, çocuklarımızın nezdinde iman esaslarımızla çelişkiye düşme tehlikesidir. Bu, evlatlarımıza onları ateşe atacak kötü bir model olmak demektir. Eğitim adına dünyalık bir neticeye ölçüyü aşar tarzda müdahil olma gayretkeşliği, dünyanın faniliği inancını, rızkın kaynağını, tevekkülü, kanaati.. yalanlamaktır.
En’am Suresinin 137. ayetinde, putlaştırdıkları varlıkların müşriklere “kendi evlatlarını öldürmeyi güzel gösterdiği” beyan buyurulur. Nitekim örneklerine Yunan mitolojisinde çokça rastladığımız “tanrılara kurban sunma” geleneğinde, ebeveynler kurban olarak öldürdükleri çocuklarının sevaba girdiğini, kazançlı çıktığını düşünmektedirler. Bugün de putlaştırılmış bir başarı, meslek yahut makam için çocuklarına kulluk şuur ve vazifesini unutturanlar, onları böylece öldürmekte, üstelik yine iyi bir şey yaptıklarını zannetmekte değil midir?
Ahlâk ve diyanetini ihmal ederek, eğitim adına çocukların fıtratını bozmayı, farklı kabiliyetlerine rağmen zorla aynı kalıplara sokmak gibi bir eziyeti Allah’ın emaneti bu yavrulara reva görmeyi bazen de “geçim” bahanesiyle meşrulaştırdığımız olur. Çocuklarımız yokluklar içerisinde zelil olmasın, rahat yaşasın, geçim sıkıntısı çekmesin diye imkanları zorlamak gerektiğini iddia ederiz.
Bunları istemek, gerçekleşmesi için meşru dairede çaba göstermek muhabbet ve şefkat duygusundandır. Fakat dinin öğretilmesinden sonra gelir. İslâm alimleri çocuğa maddi konfor sağlamaya çalışmaktan ziyade refah ve lüksü sevdirmemeyi, onu refaha alıştırmamayı salık verirler. Çünkü kanaat etmesini bilmeyen birisi için refahın üst sınırı yoktur. Vadiler dolusu altın verseniz gözü doymaz, mutlu olmaz.
Bununla beraber asıl problem, dünyadaki geçici bir rahatlığı temin uğruna ahiretin unutulması, Allah’a itimatsızlık nişanesi olan fiillere cüret edilmesidir. Yarını ancak Allah bilir ve kul ne yaparsa yapsın Allah’ın dediği olur. Fakirlik sebebi veya korkusuyla geleceği tanzime çalışmak, bu durumu sadece kendi gayretiyle düzelteceğine inanarak Allah’ın sevmediği tedbirlere başvurmak tam bir cahillik alametidir.
Nitekim “Çocuklarınızı öldürmeyin!” emrinin yer aldığı ayetlerde, cahiliyye Araplarının bu cinayeti ya halihazırdaki “fakirlikleri” ya da geleceğe dönük “fakirlik korkuları” sebebiyle işlediklerine işaret vardır.
Yorumlar kapalı.