Kardeş denildiğinde aklımıza genellikle aynı anne babadan dünyaya gelen kişiler gelir. Bu akrabalıktan ileri gelen kardeşliğin dışında, bir de aynı dine mensup olmayı ifade eden “iman kardeşliği” vardır.
Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyuruyor: “Rabbiniz bir, atanız birdir. İyi dinleyin! Arab’ın Acem’e, Acem’in Arab’a, kızıl ırkın siyah ırka, siyah ırkın kızıl ırka hiçbir üstünlüğü yoktur. Üstünlük sadece takva iledir. Şüphesiz Allah katında en kıymetliniz Allah’tan en çok korkanınızdır.”
İslâm dininde kardeşlik, bütünüyle iman temeline dayanmaktadır. Allah Tealâ, Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurmaktadır: “Müminler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah’tan korkun ki rahmete eresiniz.” (Hucurat, 10)
Buna göre yeryüzünün neresinde yaşıyor olurlarsa olsunlar, hangi dili konuşuyor, hangi kavme mensup veya hangi renge sahip olurlarsa olsunlar, bütün müminler kelimenin tam anlamıyla birbirlerinin kardeşi ve sadık dostlarıdır. Kendi akidelerine saldıranlara asla sevgi beslemezler. Kendilerine ne kadar yakın olurlarsa olsunlar. Bu anlamda sadece iman kardeşliğini esas alırlar.
Müslüman bir millet olmanın gereği olarak hiçbir millete ayrım yapmaksızın ‘Müminse bizdendir’ deyip sevgi nazarıyla bakmamız gerekir. Gönülleri birbirine ısındıran ve cahiliyetten kaynaklanan husumetleri ortadan kaldıran iman kardeşliğidir. Bu da Rabbimizin bizlere bahşettiği en güzel nimetlerden biridir:
“Allah’ın ipine hepiniz sımsıkı yapışın. Dağılıp ayrılmayın ve Allah’ın sizin üzerinizdeki nimetini hatırlayın. Hani siz düşmanlar idiniz de O kalplerinizin arasını uzlaştırıp ısındırdı ve siz O’nun nimetiyle kardeşler oldunuz. Yine siz tam bir ateş çukurunun kıyısındayken, oradan sizi kurtardı. Umulur ki hidayete erersiniz diye, Allah size ayetlerini işte böyle açıklar.” (Âli İmran, 103)
Yüce Rabbimiz bu ayet-i kerimede bizlere, cahiliye döneminde birbirlerine düşmanlıklarıyla ün salmış kabilelere mensup fertlerin iman vesilesiyle nasıl kardeşler haline geldiklerini hatırlatmaktadır. İslâm’da kardeşlik iman temeline oturtulduğu içindir ki müminlerin arasını bozacak her türlü ayrılık, fitne ve entrikalar haram kılınmıştır. Irk, soy, cins ve benzeri cahiliye değerleri yerine takva esası getirilmek suretiyle toplumsal kardeşliğin ve ahengin bozulmaması sağlanmıştır. “Hiç kuşkusuz, Allah katında en üstün olanınız, takva yönünden en ileride olanınızdır.” (Hucurat, 13) Hoşça kalın.
Yorumlar kapalı.