Çok güzel bir söz vardır bilirsiniz “Kara kara düşünmemek için, kare kare düşünmek lâzım”. İnsanın nefes borusu hikmeti gereği yedi boğum olarak yaratılmıştır. Ama yemek borusu bir boğumdur. Kişi söylemeden önce yedi defa düşünmek, yedi defa yutkunmak; eğer uygunsa, zaman ve zemin müsaitse ondan sonra söylemek gerektiği ikaz edilmek istenmiştir belki de. Yoksa ben söyledim oldu, ben yazdım uygun düştü, görevimi yaptım… gibi ifadeler ne kadar doğrudur bilinmez. Aksi halde kişi pervasızca konuşmaya devam ederse, konuşmasının sonuçlarının neye mâlolacağının vebalini, günahını düşünmezse, gün gelir “kara kara düşünmek” zorunda kalır.
Karşımızdaki bir karınca bile küçük görmemeli, hele hele hakir hiç görmemeli. Kişinin yaşı, tahsili, makamı ve mevkisi yükseldikçe tevazuu sahibi olmalıdır. Mallar, servetler, makamlar, mevkiiler hep geçicidir. Önemli olan itibardır. Geçmişte çok kullanılırdı “Kahyanın itibarı ağasından gelir” diye. Ağası itibarlı olan kâhya ağasının itibarına göre davranmak, ağasının itibarına halel getirecek hal ve hareketlerden, söz ve fiillerden uzak durmak, kendine dikkat etmek zorundadır.
Kâhya istediğini söylerse, istediği gibi pervasızca hareket ederse, kişinin canına tak eder, ne ağasını tanır, ne de kâhyasını.“İstediğini söyleyen, istemediğini işitir”. Neticede herkes zarar görür. İstemediğimiz sözleri işitmek istemiyorsak, ulu orta istediğimizi söylemekten imtina etmeliyiz. Ya ağzımızdan çıkana sahip olmalıyız, ya da sonuçlarına katlanmalıyız. “Ummadığımız taşların, gün gelir başımızı yaracağını” kulağımıza küpe etmeli, kısaca adam gibi yaşamalı, adam gibi bir ömür sürmeliyiz.
“Adam gibi adam” olduktan sonra gerisi teferruattır. Adam gibi adamsak eğer, söylediğimize itibar edilir, sözümüz dinlenir. Bir iki kendini bilmezin söyledikleri, yazdıkları, çizdikleri, tekerinize taş koymak için koro halinde “istemezük!” diye çırpınmaları beyhudedir. Gün gelir gerçek gün yüzüne çıkar, güneş balçıkla sıvanmaz. Zaman her şeyin ilacıdır, sabırla koruk helva olur. Yeter ki hedefimiz doğru, istikametimiz doğru, yolumuz doğru, niyetimiz doğru olsun.
Rahmetli babamın çokça tekrar ettiği bir söz vardı : Yanlış ok nişan vurmaz. Okumuz yanlışsa, niyetimiz yanlışsa, mafazanallah sonucumuz yanlış olur. Büyükler hep söylerler ya “önce niyetlerinizi düzeltin” diye. Önce niyetlerimizi düzeltelim, inşallah her şeyimiz düzgün olsun. Ve mübarek üç ayların içinde bulunduğumuz şu günlerde geçmiş bütün günahlarımıza tövbe edelim, “Yarabbi! Ben pişmanım, keşke yapmasaydım.İnşaallah bir daha ben yapmayacağımı” diyelim ve pişman olalım. Bir daha da yapmayalım, sözümüzde sadık kalalım. Sözünde sadık kalanlardan olmak dileğiyle hoşça kalın.*rç*
Yorumlar kapalı.