HİKMETLİ SÖZLERDEN
Mevlana Hazretleri Mesnevi’sinde, Allah dostlarının nasihatlerine değer ve gönül verilmesinin önemini şöyle dile getiriyor: “Allah (c.c), nebileri ve velileri alemlere rahmet olarak dünyaya göndermiştir. Onlar halka bıkmadan, usanmadan nasihatte bulunurlar. Bu nasihatleri dinlemeyip kabul etmeyenler için de; ‘Ya Rabbi! Sen bunlara acı, rahmet kapısını bunlara kapatma!’ diye yalvarırlar. Sen aklını başına al da, velilerin öğütlerini canla başla dinle! Dinle de üzüntüden, korkudan kurtul. Manevi rahata kavuş, eminliğe eriş! Velilerin sözleri, ab-ı hayatla dolu, saf, dupduru bir ırmak gibidir. Fırsat elde iken ondan kana kana iç de gönlünde manevi çiçekler, güller açılsın.”
Malik bin Dinar Hazretleri şöyle der: “Şu iki şey hariç dünyada safa kalmadı. Birincisi; kardeşlerle karşılaşmak ve onlarla sohbet etmek. İkincisi; teheccüd namazına kalkmak ve onda doya doya zikir ve Kur’an ile meşgul olmak.”
Kulun Rabbine her zaman dua etmesi kulluğun bir gereğidir. Dua ibadettir. Allah Teala dua hakkında; “Bana dua edin icabet edeyim” buyurur. (Mümin,60) Peygamber Efendimiz (s.a.v) şöyle söyler: “Kul, ne zaman dua etse, Allah Teala icabet eder. Ya istediğini verir; yahut istediği şeyden daha büyük bir belayı onlardan alır; yahut, ahirette onun için istediği şeyden çok daha iyisini hazırlar”. (Tirmizi) Hz. Ebu Hüreyre (r.a) anlatıyor: Allah Rasulü (s.a.v) buyurdular ki; “Acele etmediği müddetçe her birinizin duasına icabet olunur. Ancak şöyle diyerek acele edenler var: ‘Ben Rabbime dua ettim duamı kabul etmedi.”
Hayâ; diline sahip olmaktır.Kurre bin İyas şöyle anlatır: “Rasulullah ile beraberdik. Yanında hayâdan söz edildi. ‘Ya Rasullah, hayâ dinden midir?’ diye sordular. Peygamberimiz şöyle cevap verdi: ‘Hayâ, dinin tamamıdır. Her dinin ahlakı vardır. İslam’ın ahlakı da hayâdır. şüphesiz hayâ, haramdan uzak durmak, diline sahip olmaktır. İffet imandandır. Bunlar ahiretle ilgili sevabı arttırır, dünyalığı ise azaltır. Ama ahirette artırdıkları, dünyada azalttıklarından daha fazladır.” (Muvatta, Hüsnü’l Hukuk 2; Darimi, Mukaddime, 43.)
Mütevazi olmak.Herkese sevdiği şeye göre muamele etmek iyi ahlaktır. Konuşurken, otururken hiç kimseye yabancılık çektirmemektir. Güzel ahlak sahibi ve her işte tevazu sahibi olan, alimlerin huzurunda onları can kulağı ile dinleyendir. Marifet ehli ile otururken, gaye onlardan istifade ise, dinleyenin makamı, anlatandan yüksek olsa da gönül açıklığı ile dinlemek ve huzur içinde bulunmak lazım. (Adiy bin Misafir bin Hakkari (k.s))
Yorumlar kapalı.