İnsanın can evidirgönlü. Akıldan daha önemlidir bana göre. Vicdanın hanesi, sağduyunun bir tanesidir. Zira gönülde yazılır destanlar. Gönülde okunur Fatihalar. Gönül kabı hakkın ölçüsüne uygun olan her şeyi genişçe içinde barındırır. Lakin o ölçüye uymayan, nahoş olan hiçbir şeyi de içine almayacaktır.Bu yüzden gönül dediğin kadife gibi yumuşak olacak. Mermer ve granitlere taş çıkartmayacak. Gönül vurmaya başladığında iseancak sevgili için atacak. Menfaat, dünya, üç kuruş, makam, mevki, bencillik ve davranış bozukluklarının tatmini için olmayacak.
Elbette gönül insanı olunmadan gönüllere değebilmenin de imkânı yoktur. Bir söz veya ölçü gönülden geldiğinde gönle hitap edebilir. Yine tek başına gönül ehli olmanın her zaman karşılık bulması da zannımca zordur. Çünkü karşınızdaki insan gönlünün bam teli de dokunulmaya hazır olmalıdır. Yoksa gönülden gelmeyen, gönle değmeyen hiçbir söz, doğruluk, ölçü veya iyilik muhataplarında yeterince makes bulmayacaktır. Gönlünüze alamadığınız birinin gönlüne nasıl hitap edeceksiniz. Bir gönle yer vermeden bir başka gönle nasıl gireceksiniz de sevilip, sayılıp, dostluk kurabileceksiniz. İnsanın ve eşyanın tabiatına da aykırı değil midir böylesi?
Gönül insanı olmak ise hak ölçüde olup, vicdanın sesine kulak vermekle mümkündür ancak. Doğruluk uğruna kırk kapıdan kovulmayı, eza ve cefa görmeyi göze almaktır. Sabır göstermek ve gönül verdiğinin kaşlarının çatılmasına sebep olmamaktır. Onun rızasını ve hoşnutluğunu kendi isteklerinin üzerinde tutabilmektir. Fedakârlık yapabilmek, hak namına hakikat uğruna bedel ödemekten çekinmemektir. İyi insan olmak, sıradanlıktan kurtulmak gibi hedefleri olmalı insanın. Diğer yandan toplum ve refah gibi, Mümin kardeşliği gibi, kalıcı izler ve iyi işler yapmak gibi gayeler taşımalı. Peki gönül insanlığını bilmeden gönül dostluğunu bilmek nasıl mümkün olacak?
Gönülden dost ise aradığınız, ilk önce samimiyetinden emin olmanız gerekir. Öyle ki, gönülden gönüle yol bulabilmek için gönül dostum dediğiniz sizin zor anınızı hissedebilmeli. Ortada hiç de bir sebep yokken pat diye arayabilmeli. Sizin sıkıştığınızı, darda kaldığınızı kalben anlayabilmeli. Kendisinin hâl hatırı sorulduğunda ‘tam seni düşünüyordum bende’ ya da ‘nasıl hissettin sen, çok daralmıştım, sesin iyi geldi’ iyi ki varsın’ denilebilmeli. Onlarla içiniz rahatlamalı, sizinle değilken de sizi düşünen kadim bir geçmişinizin olduğu fark edilmeli. Gönüller arası konuşmanın da bir ifadesi değil midir bu türden etkili bir iletişim. Hatta yanyana iken dahi susarak da anlaşabilirsiniz aranızda duygusal bir hat kurarak. Gönül dostluğunda lüzumsuz nasihatten daha evladır, lüzumlu susarak ‘seni anlıyorum’ diyen bir hal diliyle derinlere dalabilmek. Gözleri buğulandırmak, efkara dikkat kesilmek…
Hırçın, bıçkın ve yaramaz hallerinize katlanarak sizi terk etmeyen, bir anlık ya da bir günlük değil, bir ömür hatta sonsuzluk aleminde de sizinle bir olmayı yeğleyen kadim gönül dostlarınız olması dileğiyle.
Gönlünüz şen günleriniz gülşen olsun.
Yorumlar kapalı.