Hep deriz zaman zaman değil mi; şurada olmalıydı da buz gibi suyundan bir içmeliydik diye. Niye söyleriz; çünkü bilir ki suyun kaynağı, membaı, aslı,bozulmamışı oradadır. Su kaynağından duru olarak akmaya başlar. Önemli olan her gün biraz daha duru olarak akmasını sağlamaktır. Bulandırmayı bırakın bir kenara pisletmeye başlarsanız kaynak ne kadar duru olursa olsun duru kalmayı, duru akmayı başaramaz. Duru akışlara bir “mana” vermek lazım ki akışımız manalı olsun.
Bu manalı akış “saygıda birlikle” sağlanır. Birleşerek daha gür coşmak, çağlamak mümkündür. Zamanla bazı arızalar oluşabilir; fakat bu tür müspet sayılmayan durumlar sabırlı, kararlı şahsiyetler ve olgun, işi bilen, ileri görüşlü usta yöneticilerimiz tarafından vaktinde giderilmesi mümkündür. Gönüllerimizin güzelliğine rahat söyleyişlerimizi, iyi niyetimizi, bildiğimiz doğruları, inançla anlatma kararlılığımızı da katınca, yarınlar için karamsar olmanın gereksizliği çok açık ve net olarak anlaşılır.
Yeter ki yazan, düşünen, konuşan, paylaşan ustalar, üstatlar, gönül eri, derviş ruhlu, kalender meşrep ustalar yorulmasın. Her zaman işin ve işinin farkında olsun. Farkındalık en kuvvetli güvence ve umut kaynağıdır. Umut bitmedikçe güzellikler de bitmez.
Ben de diyorum ki; yazalım, inadına yazalım, ustadların yazdıklarını pür dikkat okuyalım. Eleştiriye daima açık olalım. Herkesler bizi eleştirdiğinde, biz de kendimizi eleştirelim. O kadar eleştirelim ki, bizi eleştirecek bir şey bulamasınlar. Bizim herkese merhametimiz dağlar heybetinde; fakat kendimize ve kendi nefsimize merhametimiz zerre kadar olmasın. Bilelim ki, bizi biz düşünmeye kalkarsak, başkaları da başkalarını düşünür. Oysa biz başkalarını düşünelim ki başkaları da bizi düşünsün. Sözde değil özde gönül güzelliğimizi görecektir her bakan.
Şiir güzeldir. Makale, fıkra, deneme, hikâye güzeldir. Eleştiri güzeldir. Her türlü yürek okuntusu güzeldir. Güzellikte ısrarlı olmak daha da güzeldir. Sabır, azim, gayret, dostluk, metanet, sükûnet, feraset, dirayet ve biraz daha merhamet, biraz daha anlayış fideleyelim gönül gülistanımıza.
Okuyanları da, okumayanları da okuyup anlamaya çalışalım. Eleştirelim, yorum yazalım hakkıyla hak eyleyene hakkı kadar. Hakkının hakkını hakkıyla koruyalım. Dilsizlerin dili olalım. Dilimizi güzel dillendirelim. Çevremizi güzel sözlerle, güzel fikirlerle güllendirelim. Çorak muhitleri gülistan kılalım. Önce kendimizle, sonra üstatlarla, ustalarla, gönül adamlarıyla, fikir adamlarıyla, ariflerle, abitlerle, zahitlerle, mertlerle, yiğitlerle dost kalalım, yaren olalım bir ömür.
Kimseyi üzmeyelim, kimseye küsmeyelim, kimseyi küstürmeyelim.. Kimseye ayak bağı olmayalım. Başarılarını kıskanmayalım. Destek olmuyorsak bari köstek olmayalım. Kimseye kem nazarlarla bakmayalım. İyi ve iyiliğimiz daim olsun. İyilere bakışımız iyi bir şekilde olmak kaydıyla daim olsun. Yazmak kıyamete kadar akamete uğramasın. Yazılanlar okunsun. Yazanlar da okunanları, okuduklarını yazsın. Ama hoşça yazsın, dostça yazsın olur mu? Dost acı söylerse de bahtımıza. Dostça kalın.
Yorumlar kapalı.