Haftanın son iş günü, gazetedeki işimiz bitti. Bir günü daha, teknik konularda iki gündür süren savaşı kazanamasakta, ona teslim olmadan gazeteyi tamamlamış; üstelik aynı gün ilçemizin medar-ı iftiharı Hattat ve Musikişinas Kazasker Mustafa İzzet Efendiyi, Hat sanatı konusundaki en büyük otorite Prof.Uğur Derman’nın ağzından canlı canlı dinlemiş, Kültürümüzün bir başka hayattaki savaşçısı Nail Tan’dan da Tosya’nın son asırlarda Türk kültürüne, ilim ve sanat hayatına, devlet ve siyaset alanına armağanı olan tarihi şahsiyetlerin unutulmaması; genç kuşaklara tanıtımı ve birer ideal rol model olarak hak ettikleri değere kavuşturulması için yerel yönetim olarak, mülki idare olarak yapılabilecekleri yetkililerin de hazır bulunduğu sempozyumda açık açık dillendirmiş, bir bakıma bir çok Tosya’lının yakındığı ama yankı doğuracak bir seslendirmeden mahrum olduğu için arzusunu gerçekleştiremediği konuyu, işin uzmanı seslendirmişti.
İşte günün bu koşuşturmacası sonunda, gecenin bir saati, uykum kaçtı; tv kanalları arasında geziniyorum; bir kanalda iki asker emeklisi, iki sivil siyasetçi ve bir sunucu, “ne olacak bu Türkiye’nin hali” jargonuna kurban edilen gündemi, alakalı/alakasız, gerçek/asılsız herkes bir pencere açmış Türkiye gündemine, esip savuruyor. Birbirlerine üstü açık/üstü örtülü hakaret/tehdit, psikolojik baskı/hor görme, aşağılama/kin ve nefret, gerçeklerin saptırılması/çarpıtılması gırla gidiyor. Program, gecenin o saatinde “Tekrar” olarak yayınlanıyordu. Yayın ekranında “Tekrar” yazdığına göre, demek ki, bunun bir de erken saatte yayınlanmış halini var ki, onu düşündüğümüzde, bu “körler sağırlar diyalogundan” nasıl “sağduyu” çıkar, doğrusu insana saç baş yolduruyor.
Reklam arası her tartışma seansı başlı başına birer inceleme konusu olabilecek kadar zengin materyal taşıyan bu tartışmadan sadece bir konuya dikkat çekeceğim; emeki askerlerden biri ısrarla bitmeyen terör belasındaki TSK mensuplarının veya birimlerinin hatalarını örneklemeye çalışıyor, çeşitli örnekler veriyor. Sivil siyasetçiler de zaman zaman bu argümanları çoğaltan eklemeler yapıyorlar. Burada benim dikkatimi çeken ve günümüzün en sıcak gündem maddesi “Evet/Hayır” ayrışmasındaki tarafımızı çok net ortaya koymamızı kaçınılmaz hale getiriyor. O da şu:
Emekli bir general, diğer tartışmacıların kendi pencerelerinden ortaya koydukları her argümana karşı pişkin pişkin alaycı bir tavırla ya dalga geçiyor, ya da sık sık “siz bu bilgileri ifşa etmekle suç işliyorsunuz, yargılanabilirsiniz” tehdidi ile tartışmacılara aba altından sopa göstermesi, sadece “Evet/Hayır” ayrışmasının askeri mahkemelerin önünü kapatması, bu karanlık tehditlerin engellenmesine vesile olacağı için bile “Evet”ten yana meyletmesi gerektiğini sanırım o programı seyreden her aklı başında insan bu vicdanı karar noktasında buluşmuştur diye düşünüyorum. Düşünebiliyor musunuz; bir emekli asker intihar ettiği varsayılarak dosyaları kapatılan ASELSAN mühendislerinden bahsediyor, emekli general, kendisi gibi TSK’dan emekli meşlektaşını “askeri mahkeme ile tehdit ediyor. İspanyadan alınmış patlamayan mühimmat, yada İsrail’e verilen tank modernizasyonundaki fiyaskolar gündeme geliyor, yine “askeri mahkeme” tehdidi. Sivil siyasetçi, faili meçhüllerden, jitemin yapısal aksaklıklarını mı gündeme getiriyor, yine pişkin pişkin konuları sulandırıp bulandıran emekli bir general elindeki askeri mahkeme sopasını demoklesin kılıcı gibi sallamaya devam ediyor.
Diyorum ki, “Evet” cephesinin başını çeken Ak Parti’nin dünya kadar yorgunluğa, ekonomik maliyetlere ve kaynak tüketmesine gerek yok; bu sevgili paşamız gibi emekli paşalara, miting kürsülerini açsınlar; onların zihinlerindeki toplumsal mühendislik projelerinin detayları ortaya çıktıkça ve emir komuta zinciri içinde çalışan askeri yargının hiyerarşik yapısı halkın algı sahasına indirildikçe eminim gündemdeki sıcak Anayasa Paketi kahir bir çoğunluğun oyuyla “Evet” oyu alarak, halkın egemenliğinin biraz daha olması gereken yere yaklaşması sağlanmış olacaktır.
Yorumlar kapalı.