DÜŞLEDİĞİN ÜLKE
Sarp karlı dağların ardındaki yeşil vadide sana vaat edilen o rüyalar ülkesini bulacaksın. Eski dünyanın kaos ve karmaşasına inat, sen o bakir ve verimli topraklarda ancak aşka, sevgiye ve merhamete şahit olacaksın. Orada çiçekli bahçelerde el ele dolaşan âşıkların güzel ifadelerini duyacaksın ve orada yeni doğmuş masum bebekleri göreceksin. O bebeklerin her bir parmağından bal kaymak damlayacak ve annelerinin narin ve sıcacık kucağında mışıl mışıl uyurken; rüyalarında bir çift kanat takıp, beyaz bulutlar üstünde kuşlar misali pervaz edecekler, uçuşacaklar.
Oyun bahçelerinde cıvıl cıvıl sesleriyle çocukların neşelerine, başını yerlere kadar tevâzû ile eğmiş salkım söğütlerin ince dalları arasında, kanadı kanadına değen kuşların cilveli ötüşlerine ve asırlık çınarların koyu gölgesindeki banklara oturmuş, tebessüm eden ihtiyarların sıcak sohbetlerine şahit olacaksın. Uzaklarda olmayan masum ülkelere inat, sen o rüyalar ülkesini bulacaksın. Ruhunu o ülkenin hoş kokulu ıhlamur ağaçları, baldan tatlı, kardan soğuk ırmakları, uzun servileri altında, rengârenk çiçekli bahçelerinde dinlendireceksin.
Nice zamandır gece düşünde, gündüz hayalinde olan “o uzun ipek saçlı, ince kısık bakışlı sevgiliyi” orada bulacaksın. Sevgiliyi bulup “o” na kavuşma, onunla yüz yüze olma hali, kızgın çölde serap gören bir yolcunun hali gibidir. Susuzluktan dudakları çatlamış yolcunun yüzüne gözüne sürdüğü, ağzına doldurduğu kızgın kumlardan başka birşey değildir aslında. Az sonra kızgın kumlar parmaklar arasından akıp gidecek ve tekrar sonsuz çöle kavuşacak.
Sonra anlayacaksın. Güzel olanı beklemek, azap çekmek, yol gözlemek ve ağlamak. İnsan bedenini bir yorgan gibi saran, lamba gibi daima ışıldayan bir ümidin olması. Öyle bir umut ki; kalabalıklardan sıyrılarak odanda bir kenarda oturup günlerce beklersin, neyi beklediğini bilmeden beklersin. Ama gelmeyecektir. Yollara düşüp arayacaksın. Her insana gizli hazineler gibi yaklaşıp, onları edeple dinleyeceksin. İçinde, ruhunun derinliklerinde her daim hissettiğin ama mahiyetini bilemediğin duygulara tercüman olamayacaklar. Yüz çevireceksin.
Güzellik aramadan her kadınla beraber olacaksın belki de. Onların çehrelerine, dudaklarına, iri göğüslerine ve en önemlisi gözlerine bakacaksın. Gözbebeklerindeki o muhteşem parıltıyı göremeyecek ve ruhunu coşturmayacaklar, aradığını bulamayacaksın. Hepsinin simalarında faniliği göreceksin. Kısa ve geçici zevklerin düşkünlüğüne inat, solmayan, hiç yok olmayan bir güzellik ve lezzet arzu edecek, ama süfli arzularına gem vuramayacaksın. Izdırap ve acı çekeceksin, geceleri gözyaşı dökerek bir cenin gibi kıvrılıp yattığın yatağında. Vicdan azabın bir kurt gibi kemirecek içini. Pişman olacaksın.
Gizlemen mümkün olmayacak kendinden yaptıklarını
Kulaklarında sevdiğin şarkının nağmeleri, gönlünde nakşettiğin sevgilinin hayali temenna edecek.Bir dokunuş, bir sarılış, bir öpüş, bir sıcak tebessüm insan benliğini ısıtan. Kurumuş sararmış yaprakların caddelerde savrulduğu bir güz mevsimi kartpostalından, yeşermiş ve çiçeklenmiş güneşli bir bahar kartpostalına geçer gibi geçeceksin. O zaman görecek ve anlayacaksın ki; hakikat sadece sende, senin içinde, içindeki gizli odalarda, duygu ve düşüncelerde.
Yaşadığın olaylar, gündelik telaş, basit ilişkiler sadece bir hayal. Bir kâğıt parçası gibi buruşturup atacaksın çöp tenekesine. Görünenin bağrında görünmeyene müştak olacak ve hakiki dünyanı oraya inşa edeceksin.
Rüyalar ülkesi gerçek ve herkesin rüyalar ülkesi kendi içinde. Keşfet ülkeni. Fethet ülkeni, çünkü en büyük fethedilecek ülke sadece ve sadece kendinsin. Unutmayalım ki kendi bilmeyen, kimseyi bilmez. Sağlıcakla kalın. (alıntıdır)
Yorumlar kapalı.