Mevlana Hazretleri anlatıyor: “Bir ayıya bir canavar musallat olur. Bir yiğit de onu kurtarmaya gider. Yiğit ayıyı canavardan kurtarınca çaresiz hayvan adamın peşine takılır. O Müslüman yiğit hastalanıp yatınca, ayı gözcü olup onu beklemeye başlar. Oradan geçen birisi ‘Bu hal nedir? Ey kardeş, ayıya bu teveccüh niye?’ diye sorar.
Yiğit, canavar hikayesini anlatır. Adam da ‘Aman ayıya gönül bağlama. Aptalın dostluğu düşmanlıktır. Ayı hileli ve zararlıdır’ deyince, yiğit de ‘Vallahi bana haset ettin. Ona değil sevgisine dikkat et!’ der. Adam ‘Aptalların sevgisi kötü bir şeydir. Benim bu hasedim onların sevgisinden iyidir. Ayıyı terk et, benimle yoldaş ol. Hemcinsini reddetme, ayıdan arkadaş olmaz’ dediyse de, yiğit ‘Hasetçi adam, yürü, kendi işine bak!’ der.
Bunca söz yiğidin kulağına girmez. Ondan el çekip ayının elini tutar yiğit. Adam ‘Gidiyorum, zira senin aklın başında değil. Benim sana düşmanlığım yok. Bana uysaydın kendine lütfetmiş olurdun’ diye söyler. Yiğit ise ‘Yürü git, uykum geldi! Benim için hiç üzülme!’ deyince adam yine ona dönerek ‘Dostun nasihatinden şüphelenme. Akıllı birisinin yanında uyu ki, o gönül sahibi seni korusun’ der ve yoluna devam eder.
Yiğit, adamın ısrarından şüphelenerek öfkelenir ve şöyle düşünür: ‘Herhalde bu beni öldürmeye gelmiş bir katil ya da bir şeyler uman kötü niyetli bir dilenci. Yahut bir tuzak kurdu, bu tekliflerde bulunuyor. Beni korkutup dostumdan uzaklaştırmak istiyor.’ Kötü fikirli yiğit, kötü zanla o şahsa iyi davranmaz. O kötü zanlı, ayıya karşı iyi zan besler, sanki onunla aynı cinstenmiş gibi.
Adam uyur. Ayı da onu korumak, konan sinekleri kovalamak için başında nöbet tutmaya başlar. Fakat sinekleri kovalar tekrar konduklarını gördükçe sineklerden ayının içi daralır sonunda. Gidip dağdan ağır bir taş getirir. Sineklerin uyuyan adamın yüzüne yine konduğunu görünce, o koca taşı kaldırıp sinekleri ezmek için yüzüne fırlatır… Adam sineklerden kurtulmuştur ama koca taş suratını dağıtır.”
Mesnevi-i Şerif de Mevlana Hz.leri bu durumu şöyle açılar : “’Ahmağın sevgisi ayının sevgisi gibidir; kini sevgi, sevgisi kindir’ sözü de aleme yayılır.” İşte böyle “Ayıya dalanmaktan çalıyı dolanmak” iyidir, “Ayıdan post, cahilden dost olmaz” Aman ayılara dikkat edelim, dostluklarına güvenilmeyeceğini aklımızdan çıkarmayalım.Hoşça kalın.
Yorumlar kapalı.