7
Haziran seçim sonuçları açıklanır açıklanmaz PKK/HDP’nin yüzde 13 oy aldığını
gördüğümde, seçim döneminden geriye doğru Doğu ve Güneydoğu’da
gerçekleştirilmek istenen kirli “Rojava devrimi”nin Türkiye’ye
yansıtılmak isteneceğini düşündüm ve bu düşüncemi “Kürt Marksizmi”
ifadesiyle okurlarımın dikkatine sunan yazılar yazdım. ‘Perşembenin gelişi
Çarşambadan belli’ diyen Anadolu insanın geleceğe dönük firasetinin, emareleri
açık açık görülen, gelmekte olan kan ve şiddet sarmalının ayak sesleri, o
süreci iyi okuyan ve gerçeği duymak isteyen herkesin kulaklarında uğuldamaya
başlamıştı.
7
Haziran öncesini hatırlayalım; Cumhurbaşkanlığı seçim atmosferinde başta Doğan
medyası olmak üzere “Türkiyelileşme” adına Demirtaş için
yapılan en genç, en renkli, özgürlükçü,
halkçı, demokrat, barışçı, emekçi dostu parlatmalarının arkasında gizlenen
vahşi ve kirli portre özellikle gözlerden kaçırılmak istendi ve bu piar
çalışması beklenmedik bir başarı getirmişti.. yüzde 10’a yaklaşan oy oranıyla. Aradan
bir yıl geçmeden gidilen milletvekili genel seçimlerinde bu başarı dozu daha da
yoğunlaştırılmış reklam ve propaganda ile yüzde 13’ü aşan bir sonuç doğurunca,
kirli iç ve dış ittifakların da destek ve iteklemesiyle PKK/HDP, artık ilk denemesi kanlı 6-8 Ekim
olaylarında prova edilmiş “Bağımsız Kürdistan” hayaline “özyönetim”
ve “bağımsız halk savaşı” ilanlarıyla start verdi.
Gelinen noktayı, her Allah’ın günü/akşamında Cizre’den, Silopi’den,
Sur’dan, Nusaybin’den televizyonlarımızın ekranlarına yansıyan görüntülerde hep
birlikte seyrediyoruz.
Daha
birkaçgün önce yaptığı kongrede “Kürdistan faşizme mezar olacak”
diyen PKK/HDP’nin, aslında “Şiddet mi siyaset mi” eksenli bir yol
ayrımına geldiğini Avrupa başkentlerindeki “müzakere dilenciliği”
yaltaklanmalarından çıkarsamak mümkün.
Geçen
hafta Brüksel’de Avrupa Parlamentosu yetkilileri ile görüşen HDP Eş Genel
Başkanı Selahattin Demirtaş’ın basın mensuplarına yaptığı açıklamaların
bir yerinde söylediği, buram buram kin ve nefret kokan “Suriye’de dökülen
her damla kandan AK Parti de daha fazla sorumlu hale geliyor. Birileri IŞID’i
Cenevre’ye davet etmiş olsaydı Davutoğlu bu kadar bağırıp çağırmayacaktı. IŞİD
halifesi Bağdadi gelip Cenevre’de sandalyeye oturmuş olsaydı Davutoğlu herhalde
Bu burada oturamaz terörist örgüttür demezdi. Eminim ki Onlar da öfkeli
çocuklardır, bu masada olsunlar derdi. Kürtlerden niye bu kadar nefret
ediyorlar anlamak da zorlanıyoruz. Türkler, Kürtlerin kardeşidir, Suriye’deki
Irak’takiler de öyledir. Siz IŞİD’e göstermiş olduğunuz sevginin, saygının
binde birini Kürtlere göstermiyorsunuz sonra da Kürtlerle etle tırnağız, bin
yıldır kardeşiz gibi hikayeler anlatıyorsunuz. Sonra da kimse inanmaz bunlara
tabiki” açıklaması ile son kongrede söylediği, “Bize düşen şey karşımızda düşman
varmış gibi mücadele etmek değildir… Türkiye bizim ortak vatanımız.
Türkiye’nin felakete sürüklenmesi hepimizin felaketi olur… Kolay zamanlarda
barış demek herkes için çok kolaydır… Çözüm seçeneklerimiz tükenmiş değildir.
Yeni anayasa fırsatını iyi değerlendirebiliriz. Anayasa uzlaşma
komisyonunda önyargısız bir şekilde barış arayacağız. Gönlümüzü, kapımızı
açtığımızı göstermek istiyoruz. Samimiyetimizi ortaya koymak istiyoruz…
Çatışmayı, ölümleri durduracağız. Müzakere masasını kuracağız ve parlamentoda
anayasayı daha rahat konuşacağız… Üsluptan başlayarak yeniden güven tesis
edecek bir ortamı inşa bekliyoruz. Bu bizim kongremiz açısından bir
başlangıçtır” barışçıl söyleminin Avrupa ve Türkiye
ayağındaki taban tabana zıtlığı kadar, nasıl maskeli bir ihanetle karşı karşıya
olduğumuzun en net kanıtı oldu.
“Başkan”
Recep Tayip Erdoğan’ın “sen artık muhatap bile değilsin” demesindeki
sebebi anlamayan veya anlamak istemeyenlerin, Demirtaş’ın bu iki açıklamasını
birlikte okumalarının faydalı olacağını,
Devlet’in çözüme bakışıyla PKK/HDP’nin bakışı arasındaki makas açıklığını
görmelerini dilerim.
Yorumlar kapalı.