Eğitim sistemimiz her geçen gün o kadar geriye gidiyor ki, 12 yıl mecburî eğitim gören bir Türk genci aldığı onca yıllık eğitim sonrasında tarihi, felsefi ya da başka herhangi bir konuda yeterlilik gösteremiyor. Ilkokul mezunu olan ve henüz sağ olan yaşlılarımızla konuştuğumuzda, o kısacık dönemlik eğitim hayatlarında bizlerden daha kalıcı bilgilerle donatılmış oldukları aşikar. 9 10 yıl yabancı dil eğitimi alan bir öğrencimiz maalesef ülkemize gelen bir turistle diyalog dahi kuramaz durumda. Ilkokul birinci sınıftan onikinci sınıfa kadar sürekli derslerimizde işlediğimiz Atatürk’ümüzü bile hakkıyla tanıyamıyoruz. Sistemsel bir yanlışlık var. Mükemmel bir ezbercilik… Atatürk’ün katıldığı savaşlar, yaptığı devrimler… Her yıl başa alınıp aynı yerden sadece ezberletiliyor. Atatürk’ün içinde bulunduğu maddi ve psikolojik durumu, ülkenin o günki maddi ve sosyolojik hali göz önüne alınıp derinine inilmiyor … Bir lise öğrencisi dahi ” Kulağım Ineboluda, gözüm Sakaryada” gibi müthiş sözlerini ya bilmiyor ya da okul hayatından çok sonra öğrenip algılayabiliyor.
Türk tarihinin başlangıcı olarak kabul edebileceğimiz Hun Imparatorluğu’nun kurucusu Metehan’ın oluşturduğu bugün dahi bütün dünya ülkelerince kullanılan “Askeri onluk sistemi” , bütün dünyaca kabul edilmiş dahiyane bir buluş “Islıklı oklar”… Mevlanası, Hacı Bektaşı, Yunus Emresi… Ilim alanında hem kendi topraklarına hem de bütün dünyaya hizmet etmiş bu büyük milletin on iki yıllık eğitim hayatını bitirmiş evlatlarıda her açıdan dopdolu olması içten değil midir…
Avrupaya bakıyoruz… Örneğin Ingiltere; adamların ellerinde bir Shakespeare’leri var. Hamlet dahil bir çok eserini okumayan dünya devleti yok. Bir kitapta okuduğuma göre Shakespeare’nin 38 veya 52 eserinin olduğu ve bir Ingiliz gencinin bu 52 eseri okumadan liseyi bitirmesinin imkansız olduğu yazıyordu.
Türk gençliği iyi bir eğitim alarak kendisini necib bir millet yapan öz kültürü, tarihi ona iyi öğretilse, Atatürk ‘ün hedef koyduğu muassır medeniyet seviyesinin önündeki yerini almakta hiç zorlanmayacaktır. Bu konuda bir çok ilim adamımız, siyasetçi ve devlet adamlarımız çok çaba sarf etmişlerdir. Örneğin Arif Nihat Asya’nın “Yürü, hala ne diye oyunda oynaştasın? Bilmem neden gündelik işlerle telaştasın; Fatihin Istanbul’u feth ettiği yaştasın!” şiiri hem öğrencileri hem de eğitimcileri aşka getirecek bir duruştadır. Zaten Atatürkte “Öğretmenler! Yeni nesil sizin eseriniz olacaktır” sözü ile yükselen yeni nesili hedefe götürecek olan en önemli unsurun eğitim ve eğitimciler olduğunun önemini işaret etmiştir.
“ÇOCUKLAR BİZİ AFFEDİN” sözleriyle hiç akıllardan çıkmayan, kendini öğretmenlik mesleğine ve Milli eğitim hayatına adayan Merhum Nurettin Topçuyu ve bütün vefat etmiş ömrünü eğitime adamış büyüklerimizi rahmet ve minnetle anıyorum.
Teoman Hakan Evlioğlu
Yorumlar kapalı.