*Günümüzde balon evlilikler ne yazık ki çoğaldı. Balon diyoruz; çünkü yuvalar artık pamuk ipliğine bağlı. En ufak esinti dahi evlilikleri tufanın kollarına sürükleyebiliyor. Zaten pamuk ipliğine bağlı evlilikler de haliyle koparak paramparça oluyor. Geldiğimiz nokta itibariyle, eşler birbirlerine karşı ya çok tahammülsüz veya yuva kurmayı çelik-çomak oyunu zannediyor. Ayrıca çiftlerin, evlenirken kafalarının bir köşesine kazıdıkları “yürümezse ayrılırım” fikri de yuvanın çatırdamasında önemli bir role sahip. Bu düşünce üzerine bina edilen aileler, evlilik hayatına bir sıfır yenik başlıyor zaten.
*Belki tüm bu olumsuzlukları çeşitli nedenlere bağlayabilirsiniz. Aile içindeki ekonomik sıkıntıların, sosyolojik ve psikolojik sebeplerin evlilik kurumunu yıpratıp bu hale getirdiğini söyleyebilirsiniz. Söz konusu çözülmenin temelinde yatan asıl sebep, dini ve ahlaki dejenerasyondur. Çünkü arz ettiğimiz tali sebepler, manevi değerlerin nispeten yoğun yaşandığı önceki dönemlerde de vardı, ama boşanmalar günümüzdeki kadar başını alıp gitmemişti.
*Bugün boşanma sebeplerinin çoğu dini yaşayışın aileye sokulamamasından kaynaklanıyor. Nitekim dindarlıktan beslenen geleneğin hüküm sürdüğü bölgelerde boşanmaların daha az görüldüğü tespit edilmiştir. Ne zaman ki Allah ile aramıza mesafeler koyduk, ne zaman ki kulluğumuzu kimliğimizin malum hanesine hapsettik ve ne zaman ki biz olmaktan çıkıp ben olmaya azmettik, işte o zaman aile ocağının kirişleri çatırdamaya başladı. Durum böyle olunca ne karının kocasına saygı ve tahammülü kaldı, ne kocanın karısına… En ufak bir anlaşmazlıkta “sabır ve teenniyle yani düşünerek” hareket etmesi gereken Müslüman çözümü “boşanmakta” buldu.
*Halbuki “boşanmak” ailevi problemlerde çözüm anahtarı mıdır? Sorun insanda olduktan sonra ona her evlilik ayrı bir problem teşkil etmez mi? Defalarca evlenip boşanmış insanlara bakarsak ne denilmek istendiğini anlarız…Şu halde, bu olumsuz seyri bir Müslüman hassasiyetiyle oturup düşünmek üzerinde kafa yormak zorundayız. Bizler, üstelik Müslüman toplum olarak nerede hata yaptık da daha birkaç nesil öncesine kadar “bir yastıkta kocamak” için çıkılan bu kutlu yola “birkaç günlüğüne” çıkar hale geldik? Hangi fitne evimizin huzuruna çomak soktu? Hangi illet aile ocağımıza incir ağacı dikti?Yuvanız huzurlu ve mutlu olsun.Hoşça,dostça kalın.
*Belki tüm bu olumsuzlukları çeşitli nedenlere bağlayabilirsiniz. Aile içindeki ekonomik sıkıntıların, sosyolojik ve psikolojik sebeplerin evlilik kurumunu yıpratıp bu hale getirdiğini söyleyebilirsiniz. Söz konusu çözülmenin temelinde yatan asıl sebep, dini ve ahlaki dejenerasyondur. Çünkü arz ettiğimiz tali sebepler, manevi değerlerin nispeten yoğun yaşandığı önceki dönemlerde de vardı, ama boşanmalar günümüzdeki kadar başını alıp gitmemişti.
*Bugün boşanma sebeplerinin çoğu dini yaşayışın aileye sokulamamasından kaynaklanıyor. Nitekim dindarlıktan beslenen geleneğin hüküm sürdüğü bölgelerde boşanmaların daha az görüldüğü tespit edilmiştir. Ne zaman ki Allah ile aramıza mesafeler koyduk, ne zaman ki kulluğumuzu kimliğimizin malum hanesine hapsettik ve ne zaman ki biz olmaktan çıkıp ben olmaya azmettik, işte o zaman aile ocağının kirişleri çatırdamaya başladı. Durum böyle olunca ne karının kocasına saygı ve tahammülü kaldı, ne kocanın karısına… En ufak bir anlaşmazlıkta “sabır ve teenniyle yani düşünerek” hareket etmesi gereken Müslüman çözümü “boşanmakta” buldu.
*Halbuki “boşanmak” ailevi problemlerde çözüm anahtarı mıdır? Sorun insanda olduktan sonra ona her evlilik ayrı bir problem teşkil etmez mi? Defalarca evlenip boşanmış insanlara bakarsak ne denilmek istendiğini anlarız…Şu halde, bu olumsuz seyri bir Müslüman hassasiyetiyle oturup düşünmek üzerinde kafa yormak zorundayız. Bizler, üstelik Müslüman toplum olarak nerede hata yaptık da daha birkaç nesil öncesine kadar “bir yastıkta kocamak” için çıkılan bu kutlu yola “birkaç günlüğüne” çıkar hale geldik? Hangi fitne evimizin huzuruna çomak soktu? Hangi illet aile ocağımıza incir ağacı dikti?Yuvanız huzurlu ve mutlu olsun.Hoşça,dostça kalın.
Yorumlar kapalı.