AZ ŞEYE İHTİYAÇ DUYMAK
“Eski çağların meşhur filozofu Eflatun’a sormuşlar:
– İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nedir?
Eflatun şöyle cevap vermiş:
–Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki çocukluklarını özlerler.
– Para kazanmak için de sağlıklarını yitirirler. Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler.
– Yarınlarından endişe ederken bugünü unuturlar. Sonuçta ne bugünü ne de yarını yaşarlar.
– Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar. Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler.
– Peki sen ne öneriyorsun?
– Önemli olan, hayatta en çok şeye sahip olmak değil, en az şeye ihtiyaç duymaktır.”
*Çocuklar çabuk büyümek için olanca gayretlerini sergilerler.Büyükler gibi davranmaya, oturup kalkmaya, büyükler gibi yemeye; kısaca büyükleri taklit etmeye pek meraklıdırlar. Erkek çocuk babasının traş kremini, losyonunu kullanmayı çok sever, kız çocukları annesinin ev terliklerini giyerek takkıdı, tukkudu evin içerisinde annesi gibi tavırlar takınarak gezinir, mutfakta bulaşık önlüğünü takarak lavaboya geçmeyi marifet sayarlar. Kısaca Eflatun’un dediği gibi büyümek için çok acele ederler.Büyüdüğümüz zaman da ah keşke çocuk olsaydım, çocuk kalsaydım der, iç geçiririz.
*Para kazanmak için olanca gücümüzle,gece gündüz demeden çabalar,gayret sarf ederiz ama bozulan sağlığımızı kazanmak için de para harcarız.Sağlıklı zamanımızda kendimiz için zaman ve para ayırmaktan imtina ederiz.
*Yarın ne olacak diye endişe ederiz, bu günümüzü yaşayamayız.Halbuki ömrün üç gün olduğunu, dünün geçmiş, yarına çıkıp çıkmayacağımız belli değilken, günün bu gün, yaşadığımız an olduğunu unuturuz.
*Hiç ölmeyecekmiş çabalayarak ömrümüz geçer çoğumuzun. Ama bir de bakarız ki ömür bitmiş. Adam yorgun gitti, onun yaşadığı da yaşamak mı idi diye arkamızdan alay ederler.
*O zaman çok şeye sahip olacağız diye durmadan çabalayacağımıza, didinip duracağımıza, az şeye ihtiyaç duysak bizim için daha rahat olmaz mı? O zaman kendimize zaman ayıralım, az şeylere ihtiyaç duyalım ki daha az çabalayalım, daha az yorulalım.
Yorumlar kapalı.