ANNE

Anne…

Söylenişinde ne kadar çok samimiyet var.

Ne çok sevgi var. Saygı var.

*

Anadolu’muzun ağzı ile söylersek “ANA”,

 Ne manidar,
ne içten, ne sıcak.

Soğuk havalarda ısıtan, sıcakta serinleten
sıkıntıda huzur veren, verdiğini karşılıksız veren anneler,

Vefakâr anneler.

*

Ve Anneler
Günü…

Batıdan kopyalayıp kültürümüze yapıştırdığımız bu
tabir.

Söylenişinde bir resmiyet havası var.

Sanki bir protokolün gereği gibi.

Sosyal ve ekonomik hayatın getirdiği unutmanın
yeniden hatırlatılması gibi.

Varsın öyle olsun. Ne olur?

Velakin bununla beraber yine de sevgi var saygı
var.

Annelerin hasreti evlatların mürüvveti var.

*

Anne toprak gibidir.

Evlat yağmur damlası.

Gökten ne indi de toprak kabul etmedi?

Topraklar yağmur damlaları ile şenlenir.

Dolu tanecikleri ile ise, yaralanır.

*

Bizler yöremizde daha çok Ana demeyi tercih
ediyoruz. Öyle alışmışız.

Ülkemize “Anadolu” demişiz.

“Anayurt” demişiz.

“Ana gibi yar olmaz” demişiz.

“Ağlarsa anam ağlar” demişiz.

“Ana kucağı kadar sıcak, ana şefkati, ana duası”
gibi tabirleri dilimizden düşürmemişiz.

Ne kadar da iyi etmişiz.

*

Yüce Kur’an’da Allah Teâlâ,  “ana” tabirini çok kullanır.

Fatiha Suresine, Kitabın anası anlamında “Ümmül
kitap”,

Mekke Şehrine, şehirlerin anası anlamında “Ümmül
kura”,der.

*

Kadının en büyük değeri anne oluşundadır.

Dünyanın en değerli ve saygın sanatı nesil
yetiştirmektir.

*

Başka bir işte çalışmayıp evi ve çocukları ile ilgilenen
anneler,

Aslında toplumdaki en önemli ve en verimli işi
yapmaktadır.

Anneler bütün bu işleri severek, isteyerek
yapmaktadırlar.

*

Evinin işini saygı ve sevginin gereği olarak yapan
anneler elbette saygıdeğerdirler.

Feminist söylemlerden etkilenerek, ekonomik
özgürlük, sınırsız hürriyet gibi kavramlarla kadın ve erkek arasında uçurum
meydana getirmek hem kadın, hem de erkek için iyi sonuçlar vermemektedir.

*

Kadının ezilmesi Yaratılışa ve yaratıcıya
saygısızlıktır.

Kadın ve erkek, birbirini tamamlaması için
yaratılmıştır.

Birisi öbürüne kul köle olsun diye değil.

*

Yetişen nesillerin ilk eğitimcisidir anne.

Onun için cahil bırakılmamalıdır anne.

Kendi kültüründen uzaklaştırılmamalı anne.

*

Anne deyince dini kültürümüzde ilk aklımıza
gelenler,

İslam’ın Peygamberinin annesi Âmine.

Biz Emine diye Türkçeleştirmişiz.

Hz Peygamberimizin çocuklarının annesi, annelerin
annesi, cennetin ilk sakini Hz. Hatice.

Hz. Hasan ve Hüseyin’in annesi Hz. Fatıma.

Ve diğerleri.

*

Bu isimler ne kadar tanıdık bildik geliyor
hepimize. Değil mi?

Çünkü bin yıllık bir kültürün süzülüp gelen
pırlanta değerleridir bunlar.

*

Bir manevi annelerimiz var, bir de doğduğumuz
annelerimiz var.

Her ikisi de bizim en saygıdeğer varlığımızdır.

Manevi annelerimiz Peygamberimizin eşleri,
kızları,

Doğduğumuz annelerimiz bizim varlığımızın sebebi
kılınmış olan saygıdeğer kadınlar.

*

Ve Anne
hakkı…

En kutsal kul hakkı.

Helal edilmezse ödenemeyen kul hakkı.

“Bebek iken annesinin kendisine yaptığı
hizmetlerin tamamını annesine yapmış olsa bile arada fark vardır.” Buyrulan,
Anne Hakkı.

*

Soruldu Yüce Peygamber’e

En çok kime hürmet etmeli diye.

Buyurdu; önce hürmet et annene.

Üç defa sorulduğu halde aynı soru.

Cevap değişmeyip hep annene oldu.

*

Şairin dilinde de şöyle ifadesini buldu.

“Bir dediğini
iki etmeyeyim diye öyle çırpındım ki,
Ve seni öyle sevdim, sana O kadar ısındım ki,

Usanmadım,
yorulmadım, çekinmedim.
Gün oldu kırdın… İncinmedim;

İlk
oyuncağın Ben oldum.. Yavrum.
Son oyuncağın Ben oldum…
Layık değildim Layık gördüler.
Annen oldum yavrum. Annen oldum!”

*

Hürmetler, saygılar, selamlar tüm vefakâr
annelere,

Allah’tan bol rahmetler dilerim göçüp gidenlerine.

“Anneler Günü”nüz kutlu olsun.

Muhsin ÖZDEMİR

 09.05.2013