Haklı olmak kadar, haklı çıkmakta insanın gururunu okşayan, özgüvenini pekiştiren insani duygular. Bu açıdan bakıldığında “haklı çıkmış olmak” ne kadar gurur verici olursa olsun, haklılığınız bazı istenmedik olguların yaşanması ile kendini göstermişse, vicdanınızın bir yerinde, hafsalanızda daima bir “keşke haklı olmasaydım” hayıflanması hissedersiniz. Bunun dillendirilip dillendirilmemesinden öte, yaşattığı bir iç burkuntu sizi rahatsız eder. Tıpkı 2 gün önce yazdığım yazının ana temasını oluşturan muhtemel bir olumsuzluğun, aynı gün yaşanan olguyla örtüşmesiyle haklı çıkmış olmam gibi.
O yazımı görmeyen okurlarım için şunu ifade edeyim; 2010-2011 Akademik Yılının açılışında eski Anayasa Mahkemesi Başkanı ve hukukçu Yekta Güngör Özdenin, 29 Eylül Çarşamba günü Kastamonu Üniversitesi’nin açılış dersini vermek üzere üniversitenin konuğu olacağı haberinden hareketle, Kastamonu Üniversitesi Rektörü Prof.Dr. Bahri Gökçebay’ın Üniversite’de “İlk Ders” bahanesiyle “Siyasi Rövanş” peşinde olduğu kanaatinde olduğumu geçmişe dönük bilgilerle ifade etmeye çalışmış ve “Emekli bir eğitim emekçisi olarak derim ki, keşke Kastamonu Üniversitesi Rektörü Prof.Gökçebay’ın başında bulunduğu üniversitedeki ilk ders ‘Siyasi Rövanş’ olmasaydı” temennisinde bulunmuştum.
Akademik yılın açılışında olup bitenler, Kastamonu basınına çeşitli yönlerden yansıdı. Ancak kişisel tercih olarak Üniversitenin web sayfasında yer alan bilgiler esas olmak üzere konuya farklı açılardan baktığımızda, Sayın Gökçebay’ın tıpkı 2009-2010 Akademik yılının açılışında yaptığı gibi yine konuşmasının ana temasını ajitasyon üzerine kurduğu açıkça görülmekte.
2009-2010 akademik yılı açılış konuşmasının en belirgin yönü, kestirme bir özetle, İmam Hatip Lisesi kaynaklı öğrencilere karşı yoğun bir kin nefret örgüsü olarak kendini gösteriyordu. Şu anda bu yazıyı yazarken, geçen yılın konuşma metnini bir kez daha okudum; buram buram düşmanlıkla örülmüş bir ajitasyon yumağı.
Sayın Gökçebay’ın bu yıl açılışta yaptığı konuşma da, geçen yılki ajitatif temadan farklı değil. Geçen yıl körlemesine sürdürülen ideolojik saplantısına kanıt olarak YÖK Başkanı Sayın Yusuf Ziya Özcan’ın katsayı problemine çare arayışına, Hürriyet gazetesi baş yazarı Sayın Oktay EKŞİ’nin 25.07.2009 tarihli makalesindeki “YÖK ve özellikle Başkanı Prof.Dr.Yusuf Ziya ÖZCAN bir kenara yazsın. Bu ülkenin kuruluş felsefesine kimler ihanet etti diye, bir gün birileri bir liste hazırlarda tarihe bunu tevdi ederse, bilsinler ki YÖK’ün son katsayı kararına imza atanlar o listenin başında yer alacaktır” hezeyanını delil gösteriyordu.
Bu yıl da son paragraftaki “ihanet” sözcüğünü bir başka argüman üzerinden kullanmış, şimdiki Atatürkçü Düşünce Derneği Başkanı Tansel Çölaşan’nın Anayasa referandumunda “evet” oyu veren %58’lik vatandaş kitlesini “ihanet”le suçlaması ile aynı iz düşümünü göstermesi tesadüf olabilir mi bilmiyorum(!).
Yeni bir eğitim-öğretim yılı başlarken, geçen yılın irdelemesini yapmak ve geleceğe ilişkin plan ve projeleri anlatmak yerine tam bir “siyasi rövanş” mantığı ile bu yılın açılışını yapan rektörün, rektörlük miadının sonlarına yaklaşırken kışkırtıcı(ajitatif) tavrını doğrusu çok yersiz buldum. Şimdi 2010-2011 Akademik Yılın açılışına damgasını vuran özeti sunayım; YÖK Başkanı Prof.Dr.Yusuf Ziya ÖZCAN başta olmak üzere isimleri telaffuz edilmese de Ak Parti Kastamonu Milletvekillerinin “ihanet” içinde olduklarının vurgulanması en bariz konu olarak öne çıkmakta.
Söylenecek fazla söz yok. Yazık, öylesine yazık ki, “Yazıklar olsun” demekten öte sözün bittiği yer burası demekle yetineceğim. Sayın Rektör, ısrarla sürdürdüğü ideolojik tavrı ile, belki kendisine değil ama, Kastamonu Üniversitesinin geleceğine zarar vermekte.. buna da hakkı olmadığını bir kez daha not düşmekle yetineceğim.
Yorumlar kapalı.