Gel, ey Muhammed, bahardır… Dudaklar ardında saklı, Âminlerimiz vardır… Hacdan döner gibi gel; Mi’râc’dan iner gibi gel; Bekliyoruz yıllardır!
Kıymetli Okur Kardeşim; İnsanların yırtıcılıkta sırtlanları geçtiği bir dönemde geldi peygamberimiz dünyaya. İlk vahiy ve tebliğle çileli günler başladı. Kurdukları zulüm çarkının bozulacağını bilen müşrikler hertürlü işkenceyi reva gördüler Alemlere Rahmet H.z. Muhammed’e (s.a.v.). Sadece O’na değil, Onunla birlikte yürüyen yol arkadaşlarına da her türlü çirkefliği mübah sayıyorlardı. Üç yıllık boykot (sosyal ve ticari hayattaki yasaklar), kızgın kumlara yatırılıp işkence ve canından olanlar…… Kureyşlilerin işkence ve inatları Peygamberimize Mekke dışında İslamı mecburiyeti bıraktı ne varki gittiği Tafin müstekbirleri de memnun kalmadılar bu ziyaretten. Tam üç km. kovaladılar, taşladılar, küfrettiler, hakaret ettiler.
Üzgün, bitkin, kırgın ve yorgun peygambere yüce bir davet, en sevgiliye, yüce sevgiliden davet geldi. Mescidi Haramdan Mescidi Aksaya, oradan da Allah’ın huzuruna. Yolda gördükleri vardı. Hadis kitaplarında Peygamber Aleyhisselam Miraçta Gördüklerini Şöyle Anlatır: “Göğe çıkarıldığım gece Cebrail (as)’ı gördüm, Allah korkusundan eski kilim gibi titriyordu.” (Ramuz el Ehadis:353/6) “Efendimiz (sav), “Miraçta ümmetler bana gösterildi, ümmetimin çokluğu beni sevindirdi. Razı oldun mu? diye bana soruldu,ben de evet razıyım, dedim. Yetmiş bin kişi hesapsız Cennete girecek, denildi. Bunlar kin tutmayan, efsun ettirmeyenler, Allah(cc)’ya tevekkül edenler” dendi, der.
“Miraca götürüldüğüm gece cennette yüksek seviyede yapılmış köşkler gördüm.” Cebrail’e: “Bunlar kimin içindir, diye sordum.” Cebrail şöyle cevap verdi:“Öfkesini yenenler ve insanları af edenler içindir. Karınları şiş kimseler gördüm. Firavun taifesi onları çiğniyorlardı. Kim bunlar, dedim. Cebrail: Faiz yiyenler, dedi.
Gelirken Hediye olarak Bakaranın son iki ayeti, günahkarların günahlarını çektikten sonra cennete girecekleri, beş vakit namaz verildi.
Sen gittin ümmetin çaresiz kaldı, Öksüzler, yetimler sahipsiz kaldı, Dünyada dört bir yanı zulüm sardı, Mazlumlar boynu bükük garip kaldı, Yetimler boynu bükük garip kaldı, Nerdesin ? Sen yokken Ebubekir yanar oldu, Ömer’i Osman’ı ayrılık vurdu, Bilal’in ezan okuyamaz oldu, Ali ile Fatıma’nın gülü soldu, Nerdesin ? Sen gelsen aleme rahmet yağardı, Gelişin ümmetlerine bahardı, Gönüller yıllar var ki kurak kaldı,
Gözler hep veda tepesinde kaldı, Nerdesin ? Miracta Allah ile görüşen Peygamberimiz biz ümmetine, namaz müminin miracıdır diyerek büyük bir müjde verdi. Öyleyse haydi namaza, haydi miraca…. Allah’a emanet olun.
Yorumlar kapalı.