Pişmanlık; bir kişinin geçmişte yaptığı hata ve
kusurlarından, hal ve hareketlerinden, davranışlarından hoşnut olmama, kısaca
“keşke yapmasaydım” duygusunu taşıması, hissetmesidir. Pişmanlığın gerçekten
hissedilebilmesi için samimiyet şarttır. Samimiyetle pişman olmakla geleceğin
hata ve kusurlarından korunmak mümkündür. Bunun da yolu samimi olarak pişman
olmak, bir daha işlememek üzere kesin karar vermekten geçer. Yoksa maymun
iştahlı tabir edilen pişmanlık kişiye yarar sağlamaz veya çok az faydası
dokunur.
Pişmanlık samimi, karar da kesin olunca, gelecekte
yapılabilecek hata ve kusurlar, vermeleri gerekenden daha az zarar verecektir.
Pişmanlık ve pişmanlığı doğuran hata ve kusurlara bir daha düşmeme kararı,
hayatın ahengine yeni bir uyum kazandırır. İnsan geçmişin ezikliklerinden,
devamlı surette “keşke, keşke” demenin ızdırabından, maddi ve manevi bünyede
yaptığı tahribatlardan kurtulur, yenilenir, adeta hayata yeniden doğar. Bir
daha yapmama kararı, geçmişin daha sağlıklı ve titiz değerlendirilebilmesine de
imkan sağlar ki, bu kişi için ayrıca çok büyük kazançtır.
Samimi pişmanlık kararı; hatalar bir daha
tekrarlanmayacağı için vücut direnci artar, gözler parlar, kan dolaşımı düzene
girer. Endişeler ortadan kalkar, etraf durulur, ortam sakinleşir. Hiç kimseye
bir söylemesine gerek kalmadan ruhi ve fiziki değişiklikleri fark edilir.
İnsan, iradesi ile düştüğü hatalara ne kadar samimi
pişmanlık duyarsa, iradesi dışında uğrayacağı zararların azalması ihtimali o
kadar çok olur. Pis bir evi temizlemeye başlayan kimse, nasıl olsa yine
pislenecek düşüncesinde olursa o evi asla temizleyemez. Asıl olan bu evi
temizlemesi gerektiğine inanmaktır. Böyle bir evi ancak bu ev bir daha
kirlenmeyecek, kirletmemeliyim inancına ve kararına sahip kişiler temizleyebilir,
ev eski tertemiz haline bu inançla dönebilir.
Ömrümüzün bir yılını daha geride bırakmaya
hazırlandığımız şu günlerde, geçmişte irademizle veya bazen de irademiz
dışında, istemeden yapıverdiğimiz hata ve kusurlarımıza samimiyetle pişman
olalım, bir daha yapmamaya hulusi kalple tövbe edelim, tövbemizde sadık
kalalım. Ve “Ya Rabbi. Ben pişmanım yaptığım günahlardan. Keşke yapmasaydım.
İnşaallah bir daha ben yapmayacağım” diye söz verelim. Pişman olarak tövbe
eden, tövbesinde sadık kalanlardan olmak dileğiyle hoşça kalın.
Yorumlar kapalı.