Allah Tealâ Hazretleri, dünya malının geçici olduğunu, fani olduğunu, tatlı bir yeşillik olduğunu, Habib-i Hüda s.a.v. Efendimiz vasıtasıyla bize bildirmiştir. Efendimiz s.a.v. ;“Dünya tatlı bir yeşilliktir. Allah Tealâ sizin ne yapacağınızı görmek için, sizi yeryüzüne halife gönderdi. İsrailoğulları refaha kavuştukları zaman, elbise, koku, ziynet, ev eşyası ve kadınlarla zevk ederek, ahireti unuttu. Ahireti kaybetti” , bir başka hadis-i şerifte şöyle buyurdular: “Servet çokluğu sizi gaflete düşürmesin, malınızın çokluğu sizi kandırmasın. İnsanoğlu malım, malım der, durur. Halbuki senin malın ve servetin, yiyip içtiğin, giyip yok ettiğindir.”
Malım malım der, övünür dururuz. Halbuki senin malım değin, yediğindir, giydiğindir, eskitip yok ettiğindir. Giymek suretiyle eskitip yok ettiklerin ve Allah için verdiklerin Allah hesabına vardır. Geride bulunan her şey bir gün seni terk eder, sana yar olmaz.
Bir de şu hadis-i şerife bakalım: “En büyük emeli dünyalık olduğu halde sabaha çıkan kimse, Allah katında bir kıymet taşımaz. Aynı zamanda Allah Tealâ onun kalbini dört şey ile meşgul eder:
• Eksilmeyen ardı arkası gelmeyen telaş ile.
• Bitmek bilmeyen meşgale ile.
• Zenginliğe ulaşamadığı fakirlik ile.
• Sonu gelmeyen boş kuruntular ile…”
İşte hiç bitmediğinden şikayet ettiğimiz telaşın sebebi; sabah kalktığında derdimizin dünya olmasıdır. Meşguliyetim hiç bitmiyor, nefes alamıyorum diyoruz ya, işte yine aynı sebep. Allahu Azimüşşan ve Tekaddes Hazretleri, bu ve benzeri hadis-i şerifler ile kalbimizi dünyadan uzaklaştırmak ister. Dünya malı büyüklük değildir. Evlat büyüklük değildir. Mal-mülk de değildir. Dünya fani, evlat, oğul boş boş övünme sebebidir.
Evliyaullahın büyüklerinden Hatemü’l-Esam k.s. diyor ki: Kur’an-ı Azimüşşan’da gördüm ki, Hucurat Suresi 13’üncü ayet-i celilede “Muhakkak ki Allah yanında en değerli olanınız, O’ndan en çok çekineninizdir.” buyruluyor. Ben bu ayet-i celileyi düşündüm. İnsanların önem verdiği mal, evlat ve rütbenin boş olduğunu anladım. Allahu Azimüşşan ve Tekaddes Hazretleri’nin hükmüne boyun eğdim, takvayı seçtim.
Unutmayalım; üstünlük malda, mülkte,saltanatta değil, ancak ve ancak takvadadır. Hani ne demişler büyükler “Mal da yalan, mülk de yalan, Var git birazda sen oyalan” “Malla mülkle mağrur olma, deme yok benim gibi, Bir mukallif rüzgar eser, seni savurur harman gibi” Hoşça kalın.
Yorumlar kapalı.