*“Köyler kent olacak, her köylüye traktör, mazot 1,5 lira olacak, yoksul ailelere aylık 600 TL maaş, asgari ücret 2.000 TL olacak, ÖSS kaldırılacak, her şehre havaalanı, ağır sanayi fabrikaları, dev hastaneler yapılacak, başörtüsü sorunu çözülecek, askerlik 6 aya inecek, zorunlu askerlik kaldırılacak, yargı bağımsız olacak, hızlanacak, her yıl 700 bin kişiye istihdam sağlanacak, isteyene anadilde eğitim, memura ve işçiye %50 zam, yerel yönetimlere genişletilmiş özerklik verilecek, herkesin iki anahtarı olacak…vs. vs.” Okudukça içimizden yok mu artıran demek geliyor değil mi?. Seçim arefelerinde sıklıkla duyduğumuz sözlerden bazıları bunlar. Bütün bunlar imkansız değil ama samimiyet gerektiriyor. Samimi olabilmek içinse; özüyle, sözüyle, kişiliğiyle, icraatlarıyla adam olmak,adam gibi olmak gerekiyor.
*Yazdıklarımız sadece Milletvekillerimiz için değil. Bir çok Vekilimiz var; İl Genel Meclisi Üyelerimiz, Belediye Meclisi Üyelerimiz, Köy ve Mahalle İhtiyar Meclisi Üyelerimiz, Oda Meclisi Üyelerimiz, Derneklerimizin Yönetim Kurulu Üyeleri, Partilerimizin Yönetim Kurulu Üyeleri vb. gibi. Hepsi de bizim Vekillerimiz değil mi? Çünkü bizler bir vatandaş olarak, bir belde veya mahalle sakini olarak, bir oda mensubu, bir dernek üyesi, bir partili olarak bu meclis veya kurulları oluşturan zevata bizleri belli bir süreyle temsil etmek, bizim adımıza kararlar almak üzere yetki devretmedik mi, vekalet vermedik mi? Elbette verdik vekaletlerimizi, bizlerin Vekilleri olsunlar diye.
*Daha önceleri beş yıl, dört yıl, üç yıl, iki yıl, en az bir yıl süreyle vekaletimizi verdiğimiz vekillerimiz, meclis koltuklarında otururlarken, yapılan anayasa değişikliği ile bu süreyi 4 yıla indirdiler. Vekillik sürelerince törenlere, davetlere, açılışlara, yemeklere katılmaktan, hizmet alan kurumlara adam girdirmeye çalışmaktan, “yanlış iş yapanların savunuculuğunu” yapmaktan, işini dürüst yapan insanlar için “tehdit aracı” olarak kullanılmaktan, memleketlerinin kaldırımlarını ölçmekten başka ne iş yaparlar diye düşünüp dururuz. Ama bir türlü sonuca ulaşamayız. Ulaşamayız çünkü “vitrin süsü” gibidirler. Vitrinin asıl sahipleri nasıl süslerse gözümüze öyle görünürler. Kendilerine özgü “artı bir değer” kazandırmaları neredeyse imkânsızdır.
*Vekillerimiz adaylıkları sürecinde “proje üretme” ve “millete hizmet etme merkezi” gibi kendilerinin de unutacağı sayısız sözler, vaatler verirler, verdilerde. Verilen vaatleri yerine getirmiş olsalardı emin olun hepsi evliya olurlardı. Madem ki sizler vekilsiniz, bizler asılız; o zaman asıl olan bizlere yalan söylemeyeceksiniz, millete yani bizlere hizmet edeceksiniz. Çünkü hizmet edeceğinize dair bizlere söz vermiştiniz. Ama maalesef verdikleri sözleri seçildikten sonra hatırlamadıkları için, hatırlamak istemedikleri için, hatırladıkları da boylarını aştığı için yerine getirmezler, getiremezler. Belki de bundandır “siyaset = yalan” sözü halk arasında özdeşleşmiştir. Ben şahsen kesinlikle bu görüşe katılmıyorum.Yalansız, alaveresiz,dalaveresiz de siyaset yapılabileceğine inananlardanım ve böyle düşünenleri de canı gönülden destekleyenlerdenim.
Yorumlar kapalı.