SÖZ ÜSTÜNE
(dünden devam)
Gönül diliyle konuşanların sözleri gökte yıldızlar gibidir. Karanlıkta yolunu kaybedenlere yön gösterirler. Gönül ehli söz ehlidir de aynı zamanda. Çünkü o gönülde güzellikten başka bir şey barınmaz. Söylenilen her söz dupduru kaynaklardan devşirilmiş iksir gibidir. Sadece dünyayı onarmakla kalmaz, ukbâya da ışık tutar.
Her söz her yerde söylenmez. Kişi nerede ne söyleyeceğini bilmelidir. Sözün nerede söylendiği kadar kime söylendiği de önemlidir. Her söz herkese söylenmez. Talibi olunan söz deryasından herkes gönül kabının genişliği kadar sahiplenmiş olacaktır. Sözün ehli muhatabına göre söyler sözünü. Herkesin anlama kabiliyeti aynı olmadığı gibi, her sözün de muhatabı aynı olmaz. Onun için söz söylerken bulunulan ortama, muhatap alınan kişiye uygun kelimeler seçilmelidir.
Bir sözün ne önemi var, deyip geçilmemeli. Bir söz ki, yerine göre savaşı, yerine göre de başı kestirebilir. Güzel bir söz zehirli lokmayı dahi bal eder. Söylemesini bilenin bir sözü bütün işleri yoluna kor, düzeltirken, söylemesini bilmeyenlerin ise başını dertten derde salar.
Dilinin ucuna geldiği halde yutkunmak gerektir sözü kimi zaman, ortaya çıkacak sonucu düşünerek. Dinlemek ise hal diliyle konuşanların da dilinden anlamaktır. “Kulağın her duyduğunu dilde söze dönüştürmek ne acıdır. “İnsanları yok oluşa sürükleyenin de, ölümsüzlük suyunu içirenin de dil olduğunu unutmak büyük bir gafletten başka nedir ki?
Dilin düzgün olması için kalbin de düzgün olması gerekir. Söz için gönülde aşk olmalıdır. Aşkı olmayan gönül ne bilir sözün değerini, ne bilir varlığın sırrını? Ne kadar ince, yumuşak söylese de, başaramaz. Çünkü gönülde olanı dışarı taşırır dil. Ne varsa onu taşır, onu yansıtır. İnsan, sözleri ölçüsünde değer kazanır. Herkes heybesinde olan tohumu saçar hayat toprağına.
Bir ömür dilinde vird edindiği sözler de son sözleri olur insanın. Yaşadığı hal üzere son yolculuğuna çıkar hayat yolcusu. Sözün sonu geldiğinde de ya tebessümle ya da gözyaşlarıyla kapatır perdeyi batan güneşe karşı. İstenilen odur ki sözün güzeli olsun sözün sonu. Son sözün özlenen söz olması için de özün duruluğu ve dilin de o duruluktan beslenen bir bağı olması gerekir.
Yorumlar kapalı.