İbn-i
Haldun’un “Coğrafya kaderdir” sözü, Suriye politikamızı
eleştirenleri bir kez mercek altına almamız konusunda tarihi bir uyarı. Öyle
bir uyarı ki; tıpkı bireyler gibi, devlet politikalarının ikiyüzlülükleri, kin
ve nefretleri; inanç ve iman noktasında körelen ufuklarındaki savruluşlarını,
bu coğrafyanın kaderini paylaşan –sözde- dindaşlarımızın hem eylemlerinden hem
de dile getirdikleri temennilerinden okumak mümkün.
Devlet
politikası eylemleri kategorik olarak ayrı tuttuğumuzda birey ve sivil
toplulukların ortak iman-amel birlikteliğini hassasiyetle gözetmeleri gerekir
düşüncesi, ne yazık ki artık bu coğrafyada karşılığını bulmuyor.
Adı
“İran İslam Cumhuriyeti” olan bir ülkenin başkenti Tahran’da, bilim yuvası
olarak adlandırılan Üniversite camiinde ve Cuma hutbesinde sergilenen bir olgu, insanın imanına ve
kanına dokunuyor. Paylaşmak istediğim olay kısaca Şu: 27 Kasım 2015 Cuma günü
akşam saatlerine doğru birçok ajansa düşen İran kaynaklı resimli/ görüntülü bir
haber, iman-amel noktasının ötesinde, topyekün bir süfliliğin ve alçaklığın
insanı hangi derekelere düşürebileceğini göstermesi bakımından tarihe not
düşülmesine değer bir konuydu.
Haber
aynen şu: “Tahran Üniversitesi yerleşkesinde kılınan cuma namazı hutbesinde
Ayetullah Muhammed Ali Muvahhid Kermani, Rusya’nın Suriye’ye düzenlediği hava
saldırısıyla ilgili, “Allahu Teala inşallah Rusya’ya daha fazla başarılar
ihsan eder” duasında bulundu.
Kermani,
bu saldırılardan sonra ‘Suriye’nin durumu iyileşiyor. Bir milyondan fazla
Suriyeli mülteci Rusya’nın hava operasyonlarından sonra topraklarına geri döndü’
şeklinde savundu.
Hutbenin
devamında Kermani, ‘Rusya ile Türkiye arasında yaşanan olayda ümit ediyoruz ki
akıllıca davranılır ve durum iyileştirilir. Ve her iki tarafın soğukkanlı
olmalarını istiyoruz’ ifadelerini kullandı.”
Aynı
günün bir diğer enteresan haberi, Rusya’nın ırkçı görüşleri ile bilinen Liberal
Demokrat Partisi’nden siyasetçi Jirinovski’nin Türkiye’ye karşı misilleme
önerilerindeki hezeyanlarına gülüp geçmiştim. 69 yaşındaki Jirinovski, Rus medyasında “faşist”,
“palyaço” ve “öcü” lakaplarıyla anılan bir marjinal isim
olsa da belki artık şizofren eşiğe gelip dayanmış olabileceği ya da votkayı
fazla kaçırmış olabileceği bir anında Moskova radyosuna verdiği demeçte şu
ifadeleri kullanıyor: “İstanbul’u yok etmek bizim için zor bir iş değil.
İstanbul Boğazıı’nın ortasına tek bir atom bombası atarsak, oluşacak 15
metrelik tsunami dalgası şehri 9 milyon insanıyla birlikte yerle bir eder.”
Güler misin, ağlar mısın?.. en iyisi adam yerine koymamak.
Elbette
sadece bu değil coğrafyanın kaderimize iliştirdiği embesiller. Jirinovski’den
bir gün önce de, Rusya Duma Meclisi Milletvekili Sergey Gavrilov, sınır ihlali
neticesinde düşürülen Rus uçağına karşılık Türkiye’nin dostça bir adım atarak
Ayasofya’yı Ortodoks Kilisesi’ne iade etmesini beklediklerini ifade etmişti.
Yeni
Şafak’ta yer alan habere göre, Gavrilov, “Türk-Rus ilişkileri bir
dayanıklılık testinden geçiyor. Böyle bir dönemde dostça girişimler ve
teklifler büyük önem taşıyor. Ayasofya’nın Ortodoks Kilisesi’ne iade edilmesi
için Türkiye’den samimi adım bekliyoruz” hezeyanı ile tarihe geçmiş oldu.
Başa
dönersek, aynı zaman dilimine gerçekleşen bu olgulardan, Rusların hezeyanlarına
gülüp geçmek mümkün. Ama Tahran Üniversitesinde yaşananlara ne gülüp geçebilir,
ne de “varsın olsun” deyip unuttuklarımıza bir düğüm daha eleyebiliriz.
Elimizle, dilimizle engel olamıyorsak bile ona buğzetmek imanımızın gereği bir
borcumuzdur.
Bu
süreç, eminim geleceğin sosyolog ve tarihçileri için bulabilecekleri en zengin
laboratuar olacaktır. Tabi bir de, İslam tarihi ve Müslüman toplulukların
hayatı algılama ve olaylar karşısında sergiledikleri imani duruşlarının
psiko-sosyal boyutunu analizde, tarihe not düşülmüş materyal bulma kolaylığı da
tarihi doğru okuma adına küçümsenmeyecek bir veri oluşturacaktır kanaatindeyim.
Yorumlar kapalı.