İnsan doğuyor, büyüyor ve geriliyor. Zaman hızla akıyor. Çağ değişiyor. Teknik hızla ilerliyor, devran değişiyor. Değişimden nasibini almayan ne var ki? Demek ki, değişmek kaçınılmaz bir olgu. Hem anatomik, hem bilgi beceri ve tecrübe olarak. Hem de bakış açıları olarak. Değişirken çoğunlukla da gelişiyoruz. Öyle ya! Her şey değişip gelişirken, bizim buna ayak uydurmamamız olmazdı (!) Bu bizi en basitinden marjinal yapardı. Esas olan büyümek yada gelişmek değildir oysa. Bu zaten kaçılamayacak bir hayat gerçeği değil midir? Bana göre asıl olan; değişirken, büyürken ve gelişirken çirkinleşmemek olmalıdır…
Ne var ki, her şey değişse de dünya insanlarını ağırlayıp yolcu etmeye devam edecek. Hemde kıyamete kadar değişmeyen asıl gerçek bu olacak! Bu devridaimde değişmeyenler yine de olacak elbette. Hem olumluluklar adına hem de olumsuzluklar adına. Genetik kendinden sonra gelenlere de kendisini kopyalayacak, varlığını ama iyi ama kötü yönüyle sürdürmeye devam edecektir.
İnsanın kararmış gönlü, canavar yüzü tıpkı dedeleri gibi canavarlığını yapacak yıllar geçse de. Ölüme ve öldürmeye hevesi hiç bitmeyecek. Sömürme ve savaşma hevesi hiç sönmeyecek. Gelişiyoruz ve değişiyoruz derken hep ilkel kaldığını görmeden, tekrarlarla yoluna devam edecek. Yine değişiyoruz derken, özünde hiç değişmediğini algılamadan; çirkinleşemeye olan şehvetli arzusu hiç değişmeyecektir insanoğlunun. Köle olmayı isteyecek, modern zamanların sistemine uyum sağlayacak, değişmiş bir görüntüyle karşınıza çıkacak. Kandıracak ve köleleştirmeyi başaracaktır yeni “…izm” ve sistemlerle. Ama öyle ama böyle bu değişim gerçekleşecektir anlayacağınız! Tarih, zaman ve mekân ne olursa olsun, her ne kadar değişirse değişsin; bu istek ve çirkinleşme, değişmeyen ama hiçbir zaman değişmeyen bir gerçek olarak karşımızda duracaktır. İnsanın değerli olduğunu anlamak istemeyen kendisinin de bir insan olduğunu unutanlar nezdinde…
Bu çirkinlikleri gördükçe; insandan, idare edilen olmaktan ve toplumdan kaçtığınız olur kimi zaman. Gerçeklerle yüzleşirken bunalır, kendinizi sükûnete atmak istersiniz. Büyük bir arzuyla yapsanızda bunu; geçmiş güzelliklerin özlemine büyük bir arzuyla yolculuk yapsanız da,içinde bulunduğunuz kendi gerçeğiniz ve toplum hayatının gerçekleri karşısında tıkanır kalırsınız. Geçmişten geriye pek bir şey kalmadığını da kabullenmiş olursunuz. Peki, ne yapmak lazım karşınıza çıkan bu yeni gerçek ve durumunuz karşısında? Geçmişten geriye geçenler ve göçenler kaldığını anladığınızda. Bunun sizin için en alam ifade ettiği pek tabiî ki oldukça önemlidir. Şayet hiç bir şey kalmamışsa ya da geçmişi bugünde yaşama ihtimaliniz kalmamışsa veya geçmişi yaşama ihtimalinizde yok olmuşsa; önünüzde duran, sadece geleceğinizdir. Bunu kabullenmek zor olsada. Başka seçeneğinizde yoktur doğrusu. Tıpkı geçmişi yaşadığınız gibi geleceğide yaşayacaksınızdır. İster bunu isteyin, ister istemeyin! Ama isteyerek ama istemeyerek geleceği yaşatacaktır size gelecek günleriniz… Bunun farkında olmak yeni bir heyecan mı getirir, yoksa farklı bir telaş mı oda şimdiden bilinmez!
Ama siz yine de; bunu da gelişim çağının bir parçası olarak kabullenin. Çirkinleşenlere inat, değişirken gelişemeyenlere inat! Değişin, dönüşün ama kötülerden olmayın. Sevin, sevilinin ve geleceğe dair ümidinizi hiç ama hiç yitirmeyin. Bunu elde etmek isterken çirkinleşenlerden ve çirkinliğe alet olanlardan asla olmayın.Sonunda kazananlardan olmak istiyorsanız, kim nasıl olursa olsun, ne yaparsa yapsın siz, siz olmaya, doğruluktan ayrılmamaya ve ilkelerinizden taviz vermeyerek insan gibi yaşayıp ölmek için kararlılığınızı yitirmeyin…
Yorumlar kapalı.