İnsanoğluyuz. Duygusal varlıklarız. Ânı yaşarken hislerimiz bizi geçmişe götürebildiği gibi yarınlara da ümitlerle yeni bağ kurmak istiyor. Yaşanan ama hayatın dışında kalan bir yer ve zaman var mıdır bilmiyorum. Ümitsizliğe düşmek, kendini bırakmak, olumsuzluk karşısında yenilmek bir bakıma hayata mola vermek anlamı taşımaz mı? Böyle yapmak doğru mudur onu da bilmiyorum. Daha doğrusu yön vermiş olmak istemiyorum.
Mazi ile istikbal arasında köprü kuramayanlar dünü ve bugünü de yarına taşıyamazlar. Mazi bir bağdır halin yaşandığı anla istikbal arasında vazifeli. Şahsen mazim, oyun değil, bilakis koskoca yaşanmışlıktır. İstikbal ise; ümittir son adresime işaret eden! Hayaldir; henüz gelmemiş bir gelecek. Gelmesi ümit edilen hayali gerçek. Gerçeğe ulaşmamış temenni edilen gelecek. Gelmemesi de muhtemel olan ayrı bir gerçek…
Birde kayıp mazi vardır. Ne yapsanız da geriye döndüremezsiniz. Kaçan zamandan geriye kalan dersler olmalı. Tecrübeler bu derslerin sonucu. Nasipten çıkmış, zamanı geçmiş bir maziye kulaç atmak geriye gitmeye zorlamaktan başka ne işe yarar? Geride ne kalmıştır ki, yaşanmışlıklardan başka? Ateş yanıp geçtikten sonra kalan küldür demiş sözün sultanları. Zannımca küllerden yangın çıkmaz istikbal adına. Sular geriye akmasa da maziniz sizi ileriye taşıyacaktır. Siz inadına zorlarsanız da mazinin tekrarını bu defa kayıp mazinin içinde boğulma tehlikesi yaşarsınız.
Haklı gerekçeleri yok iken maziyi yıkanın atisi de pek parlak olmaz zannımca. Akışın zıddına zorlamak ise zamanı boşa harcamaktır. Sürekliliği olmayan bir mazinin yarınlara da faydası yoktur. Bir hakikat daha vardır. Zaten bir yaşanmışlık mazi olmuşsa o geride kalmıştır. Bir şeyler bulanmış, tuz kokmuş, su donmuş olmalı ki, akış durmuştur. Bu yüzden geride kalana mazi deniliyor. Akış artık eskisi olmayacağı için! Herkes kendi düşünce, duygu ve hayat eksininde yeni akış kanallarına göre yol çizer. Buna hal, gelece de istikbal denir bu yüzden. Her hayal beklenen istikbali getirir mi bu da ayrı bir meçhul değil midir? Evet insan çelişkili bir varlık. Gelgitleri arasında yorgun düşen gemi kaptanı misali yorulmamak sarsılmamak adeta imkânsızdır.
Mazi geçmişte kalıyor mudur bilinmez. İstisnaları bir yana bırakırsak geleceğin geçmişi aratacağı da aşikârdır. Velev ki, kötü günler yaşanmış olsun. O yaşanan sizden bir parça olduğu içindir ki, sizi kovalamaya devam edecektir. Özleyeceksiniz. Üzüleceksiniz. Sarsılacaksınız, pişman olacaksınız. İyi ki maziden istikbale gitmişim deyip belki de mutlu olacaksınız. Kim bilir. Birbiri ardına değişik hisler, çelişkiler ve umutlar taşıyacaksınız. Mazi ve istikbal arası yollarda kurulan o köprülerin üzerinden geçerken nice yaşanmışlıklarınız olacak. Geçmişteki gerçeğin gelecekteki hayalle çatışması içinizde nasıl biz iz bırakacak baştan belirsizdir. Hepsi de yaşadıkça görülecektir.
Tecrübeler tahmine ışık tutsa da tekrarla yaşayarak aynı deliklerden geçmek insan için olsa da acı bir gerçek değil midir?
Yorumlar kapalı.